بررسی راهکارهای توسعه مشارکت عمومی در استان گلستان

مشارکت عمومی، ملازمه نزدیک و تنگاتنگی با جامعه مدنی دارد؛ جامعه‌ای که اساس قدرت را بر مردم استوار گردانیده است. این امر پاسداشت حقوق کسانی است که در یک جامعه انسانی عضو هستند. بی‌شک، در چنین جامعه‌ای ساختار قدرت از قاعده آن نیرو می‌گیرد. در کشور ما نیز علی‌رغم وجود زمینه‌ها و پیشینه مشارکت و روحیه همکاری و تعاون در عرصه‌های مختلف، این خصیصه اجتماعی تاکنون فرصت بروز و ظهور کافی و فراگیر نیافته و به تقویت، حمایت و گسترش سامانه‌های نوین در این زمینه نیازمند است. در واقع هدف کلی این پژوهش مشخص نمودن و اولویت‌بندی نقاط قوّت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدات پیش روی توسعه مشارکت عمومی در استان گلستان است. روش تحقیق، ترکیبی از روش‌های توصیفی-تحلیلی و ژرفانگر بوده و دارای ماهیتی کاربردی است. اطلاعات به شیوه پیمایشی- کتابخانه‌ای جمع آوری شده و جامعه آماری مورد استفاده را کارشناسان و اساتید خبره در زمینه‌های توسعه مشارکت عمومی تشکیل می‌دهند. در این پژوهش سعی شده است با استفاده و بهره‌گیری از مدل تحلیلی (swot) به شناسایی مسایل اساسی در بخش‌های مرتبط و تاثیرگذار در توسعه مشارکت عمومی در استان گلستان پرداخته شود، سپس برای درک بهتر موضوع به رتبه‌بندی مولفه‌ها و معرفه‌ها توسعه مشارکت عمومی با استفاده از مدل سلسله مراتب فازی (fahp) پرداخته‌ایم. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که عامل وجود فرهنگ کار، اعتماد به نفس و اعتماد ملی و همچنین گرایش مردم و سازمان‌های مردم نهاد به مشارکت به‌عنوان بااهمیت‌ترین عوامل در زمینه توسعه مشارکت مطرح هستند.