توزیع خدمات و امکانات شهری با رویکرد عدالت اجتماعی مورد شناسی: شهر پیرانشهر

امروزه شهرها بویژه در کشورهای در حال توسعه، با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی نیازمند توجه به برقراری عدالت اجتماعی و فضایی در برخورداری مطلوب از خدمات و امکانات مختلف شهری هستند؛ اما موضوع خدمات رسانی نامناسب به مناطق و کاستی‌های موجود در تامین این خدمات و امکانات با مفهوم عدالت در تضاد است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی نحوه توزیع خدمات شهری در محلات شهر پیرانشهر است. روش مطالعه توصیفی-تحلیلی است و بدین منظور از مدل‌های ahp، میانگین نزدیک‌ترین همسایه، تکنیک topsis و مدل تحلیل شبکه بهره گرفته‌شده است. برای انجام این عملیات از نرم‌افزارهای arc gis، super decision استفاده ‌شده است. بدین صورت که نحوه توزیع خدمات شهری در سطح شهر نشان داده شد و محلات شهری از نظر میزان برخورداری سطح‌بندی شده‌؛ سپس نتایج در قالب نمودار و نقشه gis ترسیم گردیده‌اند. نتایج تحقیق بیانگر وجود نابرابری اجتماعی و فضایی به لحاظ برخورداری از خدمات شهری و تفاوت‌های چشم‌گیر بین محلات شهر پیرانشهر است؛ به‌گونه‌ای که برخوردارترین محله با درجه 58/0 فاصله زیادی با محروم‌ترین محله با درجه برخورداری 04/0 دارد.