پهنه‌بندی خطر زمین‌رانش و تاثیر آن بر ناپایداری سکونت‌گاه‌‌های شهری مورد شناسی: زیباشهر گرگان

ناپایداری دامنه ای به ویژه خطر زمین لغزش از جمله مخاطرات عمده ای است که در مناطق شیب دار با خاک های سست، معمولاً از فراوانی زیادی برخوردار است. منطقه تپه های زیبا شهر گرگان به دلیل گسترش تپه های لسی و خاک های کم مقاومت و هم چنین تبدیل مناطق شیب دار به مناطق مسکونی و ساخت و ساز و فعالیت های عمرانی بر روی شیروانی ها به منظور احداث راه، ساختمان و .... حساسیت ویژه ای در برابر مخاطرات زمین لغزش دارد. در این تحقیق تلاش بر این است که عوامل موثر بر ناپایداری منطقه با تاکید بر ژیومورفولوژی مورد بررسی قرار گیرد.داده های مورد استفاده در این تحقیق نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، کاربری اراضی، نقشه شهری گرگان و تصاویر ماهواره ای به همراه بازدید میدانی است. روش تحلیل نیز بر مبنای داده های موجود به صورت استقرایی است. برای تحلیل داده ها، نقشه های مورد نظر به محیطgis منتقل و با استفاده از مدل ahp به ارزیابی خطر زمین لغزش در منطقه پرداختیم. مجموعاً 8 معیار اصلی مرتبط با وقوع پدیده زمین لغزش مورد تحلیل قرار گرفت، این معیارها به عنوان نقشه های عامل هر کدام جدا گانه کلاس بندی شده و از روش های آماری و مشورت با کارشناسان متخصص ارزش گذاری شدند. نقشه نهایی تولید شده در منطقه نشان داد که عامل شیب 8/15 درصد،زمین شناسی و انعطاف پذیری خاک 28 درصد، گسل 14 درصد وکاربری اراضی3/12 درصد، بیشترین تاثیر را در بروز زمین لغزش منطقه داشته است. پس منطقه ناپایدار بوده و دوری از حریم خطر بهینه تر است.