تبیین نابرابری‌های آموزشی و ارایه مدل توسعه آموزشی به منظور آمایش و نیل به عدالت آموزشی مورد شناسی: مناطق آموزشی استان آذربایجان غربی

پژوهش حاضر با هدف تبیین نابرابری‌های آموزشی مناطق 24 گانه آموزش‌وپرورش استان آذربایجان غربی با استفاده از تحلیل شاخص‌های آموزشی انجام گرفته است. تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری، مناطق 24 گانه آموزش‌وپرورش استان آذربایجان غربی است. شیوه جمع‌آوری آمار و اطلاعات به صورت اسنادی است. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل‌های تاپسیس، ضریب پراکندگی، تحلیل رگرسیون، تحلیل مسیر و شبکه‌های عصبی استفاده شده است. نتایج رتبه‌بندی مناطق با استفاده از تکنیک تاپسیس نشان می‌دهد که بین مناطق آموزشی استان نابرابری وجود دارد و از 24 منطقه آموزش‌وپرورش استان آذربایجان غربی منطقه بوکان به عنوان برخوردارترین و منطقه صومای برادوست به عنوان محروم‌ترین مناطق آموزش‌وپرورش استان آذربایجان غربی هستند. با استفاده از مدل ضریب پراکندگی برای اندازه‌گیری نابرابری معلوم می‌شود بیشترین میزان نابرابری با 0.828 در شاخص‌های دانش‌آموزی و کمترین میزان نابرابری با 3/0 در شاخص‌های پیشرفت تحصیلی بوده است. براساس نتایج تحلیل مسیر شاخص‌های امکانات دانش‌آموزی دارای بیشترین و شاخص‌های امکانات فیزیکی دارای کمترین تاثیرات بر نابرابری مناطق آموزش‌وپرورش استان آذربایجان غربی بوده‌اند. نتایج پیش‌بینی با استفاده از شبکه عصبی نیز نشان می‌دهد، بیشترین تاثیر را بخش شاخص‌های اقتصادی و کمترین تاثیر را شاخص نیروی انسانی در پیشگویی نابرابری مناطق آموزش‌وپرورش استان آذربایجان غربی داشته‌اند.