ارزیابی عوامل موثر بر تحقق شهرهای الکترونیک مورد شناسی: شهر ارومیه

پژوهش حاضر با هدف «ارزیابی عوامل موثر بر تحقق شهرهای الکترونیک: مطالعه موردی شهر ارومیه» است، نوع تحقیق کاربردی–توسعهای و روش مطالعه اسنادی و پیمایشی است. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه و جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرم‌افزار spss استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر برآورد گردید. نتایج به دست آمده نشان میدهد که: فراهم‌سازی امکانات و زیر ساخت‌های ict در سطح شهر موجب به کارگیری این مهم از سوی شهروندان نمی شود(sig=0.000). بین سواد اطلاعاتی و پذیرش مظاهر ict رابطه معناداری وجود دارد. میانگین میزان سواد اطلاعاتی( 2.65) و میزان پذیرش مظاهر ict ( 3.23) است. میزان ضریب پیرسون(r=0.43) شده، که میزان شدت متوسط را نشان میهد. یعنی با افزایش میزان سواد اطلاعاتی، میزان پذیرش مظاهر ict آنها هم افزایش مییابد، با توجه به سطح معنی‌داری sig=0.000)) که کمتر از 0.05 میباشد،این رابطه تایید میشود. بین به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و تحقق شهر الکترونیک رابطه معناداری وجود دارد. نتایج یافتهها نشان میدهد میزان به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات (3.23) و میزان تحقق شهر الکترونیک ( 2.65) است. میزان ضریب پیرسون(r=0.71) شده، که میزان شدت بالا را نشان میهد. یعنی با افزایش میزان به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات، میزان تحقق شهر الکترونیک هم افزایش مییابد، با توجه به سطح معنی‌داری sig=0.000)) که کمتر از 0.05 میباشد، این رابطه نیز تایید میشود. فاکتورهای موثر بر شهر الکترونیک سهم یکسانی در تحقق آن دارند ولی مولفه هریک از این فاکتورها میزان تاثیرگذاری بیشتری دارند. نتایح به دست آمده نشان میدهد شهر ارومیه تا الکترونیکی‌شدن فاصله دارد و از مهمترین موانع تحقق شهر الکترونیک ارومیه میتوان به موارد زیر اشاره کرد: فقدان زیرساختهای مناسب فناوری اطلاعات و ارتباطات در سطح شهر، فقدان سواد دیجیتال و مهارت دیجیتال شهروندان، رغبت مدیران و برنامه‌ریزان شهری به شیوههای سنتی مدیریت شهری، فقدان طرح جامع شهر الکترونیک و غیره اشاره کرد، در خاتمه راهکارهای برای تحقق «شهر الکترونیک ارومیه» پیشنهاد شده، که نیازمند توجه جدی مدیران و برنامه‌ریزان شهری است.