ارزیابی شاخص‌‌های فضایی-کالبدی شهر مشهد در راستای تبدیل‌شدن به شهر دوستدار سالمند

در قرن 21 با مسیله پیرشدن جمعیت و شهرنشینی مواجه هستیم، با گسترش شهرها، تعداد افراد?0‌ساله و بالاتر رو به افزایش است. جهان به سرعت درحال پیرشدن است. مساله سالمندی جمعیت ایران به دلایل مختلف از جمله کاهش میزان موالید، پیشرفت‌‌های علم پزشکی، بهداشت، آموزش و پرورش و افزایش امید به زندگی در حال ظهور بوده و پدیده نوینی به شمار می‌آید. هدف این تحقیق بررسی وضعیت شهر مشهد در ارتباط با شاخص‌‌های شهر دوستدار سالمند با تاکید بر شاخص‌‌های فضایی-کالبدی (فضا‌های باز شهری، ساختمان‌ها و مکان‌‌های عمومی و مذهبی، حمل و نقل درون شهری، ایمنی و سهولت تردد) است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی از نوع کاربردی است، با توجه به اینکه تحقیق حاضر به صورت پیمایشی انجام گرفته است، برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه با استفاده از معیار‌های استاندارد سازمان بهداشت جهانی طراحی شده است و روایی آن مورد تایید است. نتایج، نشان‌دهنده این است که شاخص‌‌های مورد مطالعه گرچه پایین‌تر از استانداردها نیستند و در وضعیت نسبتاً قابل قبولی قرار دارند؛ اما تنها نیاز‌های اولیه سالمندان را تامین می‌کنند و می‌توان گفت با وضعیت ایدیال و تجارب سایر کشو‌های توسعه‌یافته جهت تبدیل‌شدن به شهر دوستدار سالمند فاصله زیادی وجود دارد و با توجه به طیف لیکرت که مبنای مقایسه و بررسی بود، هیچ کدام از شاخص‌ها، نمره 4 یا 5 (حداکثر مطلوبیت) را کسب نکرده‌اند که در انتها، راهکار و پیشنهادهایی جهت بهبود وضع موجود ارایه شده است.