ارزیابی ترجیحی شهروندان نسبت به پارک های شهری نورآباد بر اساس رویکردهای جغرافیایی (اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی)

برنامه‌ریزان شهری، با این‌که حداقل‌هایی به‌عنوان سرانه پیشنهاد نموده‌اند، اما معتقدند که بهتر است، از بین کاربری‌های شناخته شده و موجود در شهرها، تنها برای کاربری فضای سبز، ، سرانه‌ای نباشد، تا شهرها به‌صورت باغشهر درآیند و این امر اهمیت و ضرورت فضای سبز را بیشتر نمایان می‌سازد. به این سبب درحال حاضر فضای سبز به عنوان موضوعی جذاب در محافل علمی مطرح و مورد بررسی قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف افزایش کارایی و افزایش تعداد بازدیدکنندگان از پارک‌های موجود در سطح شهر نورآباد ممسنی در فارس، انجام شده‌است. مساله مطرح شده در این پژوهش، تفاوت قایل نشدن طراحان و برنامه ریزان فضای سبز میان سه مولفه فرهنگ، اقتصاد و زیست محیط و همچنین عدم توجه به ترجیحات مردمی در طراحی پارک‌ها می‌باشد. به این منظور ابتدا پس از بیان چالش‌های مورد بررسی برای هر یک از این مولفه‌ها (فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی)، شاخص‌های مورد مطرح برای هر یک از آن‌ها شناسایی و در قالب یک پرسشنامه طراحی شده‌است. پس از استخراج و پردازش داد‌ های جمع‌آوری شده و تهیه شاخص‌های آماری مناسب برای مولفه‌های تحقیق، از آزمون کای اسکوار تک متغیره استفاده شد. نتایج تحقیق بیانگر این است که برخلاف عقیده رایج بین برنامه‌ریزان، شهروندان بین این سه مولفه (فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی) به لحاظ اهمیت تفاوت قایلند، همچنین مولفه فرهنگی، از بین سه مولفه مورد بررسی، با مقدار (x2) برابر با 559.746 از بیشترین ترجیحات برخوردارند. پس از آن، در بعد زیست محیطی مقدار (x2) برابر با 506.579 و در بعد اقتصادی مقدار (x2) برابر با 166.411 در رتبه‌های بعدی قرار دارند.