کاربرد تحلیل عاملی و مدل تخمین تراکم کرنل در ارزیابی توسعه مکانی- فضایی مناطق روستایی شهرستان تنکابن

در مطالعات جغرافیای روستایی، به دلیل تنوع پدیده‌‌‌‌های مکانی و فضایی امکان مطالعه به صورت مجرد و منفرد مقدور نیست. لذا اولین گام طبقه بندی این پدیده ‌ها در گروه ‌‌‌های مشابه است، که در این خصوص تحلیل عاملی به عنوان ابزاری قدرتمند در مقابل این مشکل، راه حل تقلیل و تحلیل عوامل توسعه را به عهده دارد. در این مقاله از 38 شاخص جهت سطح بندی روستا‌‌‌های شهرستان تنکابن استفاده گردید، که با استفاده از تحلیل عاملی به 4 عامل تقلیل یافت. امروزه استفاده از سامانه‌‌‌‌های اطلاعات جغرافیایی در تحلیل فضایی توسعه روستایی و به کارگیری مدل ‌ها و آزمون ‌‌‌های آماری گرافیک مبنا در جهت تهیه پایگاه داده مکانی، مرتب سازی، نمایش فضایی اطلاعات ،تلفیق اطلاعات و تحلیل فضایی آن متداول شده‌است. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی_ترکیبی بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت کمی‌و کیفی با بهره گیری از روش ‌‌‌های آمار استنباطی و با استفاده از نرم افزار‌‌‌های spss و arcgis10 انجام گرفته‌است. نتایج نشان می دهد عامل اقتصادی-کالبدی با مقدار ویژه 305/17 ، به تن‌هایی قادر است، 769/33 درصد از واریانس را محاسبه کند، و دارای بیشترین تاثیر در بین عوامل چهارگانه می باشد، به عنوان عامل اصلی در سطح بندی روستا‌ها شناخته شده‌است. همچنین بهترین مدل جهت تخمین تراکم توسعه در منطقه، مدل کرنل بوده که با ضریب تعیین 71/0 بهترین مدل انتخاب گردید. با توجه به این مدل، تراکم توسعه در روستا‌‌‌های شمال غربی شهرستان می باشد.