پالیوژیوگرافی و تحولات ژیومورفولوژیک دریاچه قدیمی سیمره

حوادث کاتاستروفیک لندفرم های گوناگونی را در مناطق مختلف دنیا ایجاد کرده اند. یکی از این حوادث باعث ریزش و جدا شدن بلوک های سنگی از دامنه کبیرکوه، سدکنندگی مسیر رودخانه و تشکیل دریاچه قدیمی سیمره گردید. این دریاچه از نوع سدی و ناشی از زمین لغزش بزرگ کبیرکوه بوده است. منطقه مورد مطالعه در زاگرس چین خورده، در غرب ایران و در جنوب شرقی استان ایلام واقع شده است. بستر دریاچه مذکور زندگی شهری و روستایی گسترده ای را در منطقه به وجود آورده است به همین دلیل مطالعه و تعیین حدود دقیق دریاچه برای برنامه ریزی محیطی دارای اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق بررسی تحولات ژیومورفولوژیک دریاچه مورد مطالعه است. برای مطالعه و بررسی این تحولات در بازدیدهای مکرر میدانی، تراس های تشکیل شده در منطقه تعیین و با استفاده از gps ارتفاع آنها اندازه گیری شد. برای کنترل اندازه گیری های زمینی با استفاده از نرم افزار11 global mapper، نقشه های توپوگرافی منطقه به مقیاس 50000/1 و نقشه آبراهه های ایران با مدل رقومی ارتفاعی (نقشه dem ایران) منطبق شده است. برای تهیه و تولید نقشه های جدید و اندازه گیری دقیق محدوده دریاچه از نرم افزارهای،arc gis 9.3 ,surfer 9 استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق حدود دریاچه بر اساس گسترش رسوبات دریاچه ای و منحنی میزان 700 متر تعیین شده است. وسعت این دریاچه 16/174 کیلومتر مربع، عمق حداکثر 159 متر، عمق متوسط 67/52 متر، نسبت عمق متوسط به عمق حداکثر33/0، حجم 43/9172 میلیون متر مکعب، درجه تکامل خط ساحلی 3/3 و طول خط ساحلی 02/154 کیلومتر برآورد شده است.