پردازش مفهوم ‌جغرافیای سیاسی شهرهای بندری

شهرهای بندری، نظام‌های سیاسی-فضایی هستند که در فضاهای مابین دو قلمرو جغرافیایی آبی و خشکی واقع شده‌اند و در‌های آن‌ها رو به جهان آزاد گشوده شده است. در واقع از آنجا که این شهرها پل ارتباطی کشور ساحلی با نظام اقتصاد جهانی محسوب می‌شوند و در بسیاری از کشورها، قلب تپندۀ اقتصاد و تجارت ملی هستند، بیش از سایر شهرهایی که دور از سواحل واقع شده‌اند، برای واحدهای سیاسی مستقل بر روی نقشۀ سیاسی جهان، ازنظر سیاسی حائز اهمیت‌اند و باید بیش از پیش مورد توجه جغرافیدانان سیاسی قرار بگیرند. در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، شهرهای بندری، نواحی پرتراکم جمعیتی محسوب می‌شوند و گاه نیز آن‌ها به موقعیت جهان‌شهری ارتقا می‌یابند؛ به‌طوری‌که لندن و نیویورک، به‌عنوان ابرشهرهای جهانی در جوار بنادر خود واقع شده‌اند و شهرهای بندری محسوب می‌شوند. مدیریت سیاسی فضا در شهرهای بندری بسته به نوع نظام حکومتی کشورها فرق می‌کند و از کنترل و تمرکز شدید مدیریت سیاسی در مرکز، مانند ایران تا بندرشهرهای پایتختیِ خودمختار، مانند آرژانتین، متفاوت است. در این پژوهشِ بنیادی تلاش شده است با روشن‌سازی اهمیت جغرافیایی-سیاسی شهرهای بندری، به پردازش مفهومی ‌جغرافیای سیاسی شهرهای بندری به‌عنوان زیرشاخه‌ای از طیف موضوعی بین جغرافیای سیاسی بنادر و جغرافیای سیاسی شهر پرداخته شود.