آسیب‌‌شناسی مدیریت سیاسی فضا در کلان‌‌شهر تهران

کلان‌‌شهر تهران مرکزیت اداریسیاسی کشور را در درون و برون مرزهای سیاسی تنظیم می‌‌کند و در تعامل با سایر نقاط جهان در ابعاد مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی درجۀ بالایی از تاثیرپذیری و تاثیرگذاری را در یک تحلیل سیستمی آشکار می‌‌سازد. سیستم شهری تهران، باز و چندوجهی است که با تعارض و ناپایداری‌‌های زیادی مواجه است. به نظر می‌‌رسد نبود یک کارکرد مشخص برای کلان‌‌شهر تهران، توصیف سیستمی از آن را با مشکل روبه‌رو و کارآمدی نهادهای مدنی و دولتی در آن را به‌شدت تضعیف می‌‌کند. سپس زمینه‌‌های اصلی و بالقوه در شکل‌‌گیری و بروز عوامل استراتژیک چهارگانه (فرصت‌‌ها، تهدیدها، نقاط قوّت و نقاط ضعف) در محیط بیرونی و درونی مورد شناسایی قرار گرفت. یافته‌‌ها نشان می‌‌دهد از میان عوامل مختلف بیرونیِ موثر در مدیریت سیاسی فضای کلان‌‌شهر تهران، عامل تهیۀ طرح مجموعۀ شهری با امتیاز وزنی (0.84) به‌ترتیب به‌عنوان مهم‌ترین فرصت‌‌ و عامل تعدد و تفرق قلمروهای حکومتی و مدیریت کلان‌‌شهر تهران (0.33)، مهم‌ترین تهدید پیشِ‌روی مدیریت سیاسی فضا در مجموعۀ کلان‌‌شهری تهران محسوب می‌‌شوند. تفرق و چندپارگی، از ویژگی‌‌های بارز نظام مدیریت شهری تهران است که همین عامل باعث شده است نظام مدیریت و ادارۀ این کلان‌‌شهر نتواند فضایی شهری و به‌تبع آن فرایندهای اجتماعی، سیاسی، کالبدی، زیست‌‌محیطی و اقتصادی را به‌صورت سیستماتیک تحت پوشش قرار دهد.