بازشناسی عوامل موثر بر کالبد فضاهای مسکونی و سنجش میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع‌های مسکونی از کیفیت کالبدی محیط مسکونی (مورد شناسی: مجتمع مسکونی آسمان تبریز)

سنجش درجۀ رضایتمندی فضایی الگوی سکونت و مجتمع‌های سکونتی، طیف گسترده‌ای از مولفه‌های فرهنگی، اجتماعی، کالبدی و... را دربرمی‌گیرد که در مجموع ارزش کیفیت محیط مسکونی و سکونت را نمایان می‌کند. شاخص‌های کیفی مسکن همواره به‌عنوان حساس‌ترین ابزار برنامه‌ریزی مسکن محسوب می‌شوند. عرصۀ مسکن به‌منظور تامین رشد اجتماعی، علاوه بر خود واحد مسکونی، محیط پیرامون آن را نیز دربرمی‌گیرد. رضایت از سکونت، امری چندبُعدی است و توجه به عوامل متعدد سازندۀ کیفیت و رضایتمندی آن در تدوین الگوی ارزیابی ضروری است. ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان می‌تواند درجهت سنجش میزان دستیابی به اهداف پروژه‌های شهری موثر واقع شود و همین‌طور نتایج حاصل از این‌گونه پژوهش‌ها را می‌توان در ارتقای کیفیت محیط زندگی به‌ویژه در مجتمع‌های مسکونی به‌کار برد. این پژوهش که با هدف ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع‌های مسکونی تبریز صورت گرفته، به روش توصیفیتحلیلی انجام شده و برای ارزیابی نهایی داده‌ها از نرم‌افزار spss و روش آماری همچون آزمون t تک‌نمونه‌ای، تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون همبستگی پیرسون بهره گرفته شده است. شیوۀ جمع‌آوری اطلاعات بر پایۀ چک‌لیست‌هایی برای تکنیک‌های پرسشنامه، مشاهده، بررسی ویژگی‌های مکانیفضایی بوده و در این مسیر از مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای استفاده شده‌است. بررسی‌های به‌عمل‌آمده حاکی از آن است که رضایتمندی افراد در زمینه‌های دیاگرام عملکردی و فرم فضاهای خارجی در سطح بسیار خوب و فرم ساختمان، فرم فضاهای داخلی و ابعاد واحد مسکونی، ارتفاع سقف واحدهای مسکونی و ابعاد و اندازۀ مشاعات، امکانات و ارتباطات فضای خارجی در حد متوسط (بالاتر از حد میانه) و تعداد اتاق‌های واحد مسکونی و تعداد واحدهای موجود در مجتمع در حد ضعیف (پایین‌تر از حد میانه) هستند و در کل میزان رضایتمندی ساکنان از این مجتمع مسکونی در بالاتر از حد متوسط قرار دارد.