تحلیل و بررسی خدمات عمومی شهر اهر با تاکید بر عدالت فضایی

بررسی برابری در توزیع فضایی خدمات و امکانات شهری، از مهم‎ترین موضوعات در مطالعات شهری به‌‌شمار می‎آید. عدالت فضایی از مباحثی است که در سال‌‌های اخیر در میان جغرافی‌‌دانان و برنامه‌‌ریزان ‌اهمیت ویژه‌‌ای یافته‌است. از آنجا که خدمات شهری ساختاردهندۀ شکل و ماهیت کالبدی، اجتماعی و فضایی شهر است؛ بی‌‌عدالتی در نحوۀ توزیع آن، تاثیر جبران‌‌ناپذیری بر ساختار‌ و ‌ماهیت شهر می‌‌گذارد. ‌یکی از دلایل بروز مسائل ناشی از شهرنشینی و شهرگرایی، کم‌‌توجهی یا بی‌‌توجهی به آثار عدالت ‌‌فضایی در کشورهاست. مقالۀ‌‌ حاضر به تحلیل فضایی توزیع خدمات و پراکنش آن در بین محلات شهر اهر می‌‌‌پردازد. روش مطالعه، تحلیلی و توصیفی و روش‎های گردآوری داده‎های پژوهش، ترکیبی از روش‎های اسنادی و میدانی و پیمایشی است. فرضیه‌‌های این تحقیق بر این موضوعات استوار است که خدمات شهری موجود در سطح شهر مطابق‌با نیازهای ساکنان نیست و تشدید مهاجرت باعث توزیع نامتعادل خدمات شده‌است. همچنین بیشترین خدمات شهری در بخش قدیمی و مرکز شهر استقرار یافته‌است. بدین‌منظور در ابتدا کمبود و اختلاف از سرانه‌‌های استاندارد را برای خدمات عمومی محاسبه کرده و سپس شعاع‌‌ فضایی مطلوب آن را در محیط gis ترسیم کرده‌‌ایم و با توجه به تعداد خدمات مستقرشده ‌در محلات و نواحی، آن‌ها را ‌از‌‌لحاظ‌ دسترسی به ‌این کاربری‌ها‌ مشخص‌‌‌ کرده‌‌ایم و ‌سپس‌ آن‌ها‌ را ‌در ‌گروه‌‌های‌ برخوردار یا‌ غیربرخوردار‌ دسته‌‌بندی کرده‌‌ایم. در ‌پایان ‌کار ‌به ‌این ‌نتیجه ‌رسیدیم ‌که ‌اولاً ‌خدمات عمومی‌ در‌ نواحی ‌چهارگانه ‌شهر ‌با ‌کمبود ‌مواجه است و‌ ثانیاً به‌‌صورت‌ ‌‌نامتوازن‌ توزیع شده‌‌اند.