ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی و تاثیر آن بر آلبیدوی سطحی و دمای سطح زمین در حوضۀ آبخیز اهرچای

یکی از عوامل متاثر از فعالیت‌های انسانی، تغییر در کاربری اراضی است که می‌تواند منجر به تغییرات آلبیدوی سطحی و دمای سطح زمین شود و تغییر در این پارامترها آب‌وهوای طبیعی منطقه را متاثر می‌سازد. پژوهش حاضر به بررسی روند تغییرات کاربری اراضی و خصوصیات دمای سطح زمین و آلبیدوی سطحی در هر کاربری در حوضۀ آبخیز اَهرچای با استفاده از داده‌های لندست برای یک دورۀ 29 ساله پرداخته است. بدین‌منظور از تصاویر ماهواره‌ای لندست 5 (tm) در سال 1987 و لندست 8 (oli) برای سال 2015 استفاده شده و پس از انجام مراحل مختلفِ پردازش تصاویر، نسبت‌به استخراج کاربری اراضی براساس روش «ماشین بُردار پشتیبان» (svm) اقدام شد. دقت طبقه‌بندی برحسب ضریب آماری کاپا به‌ترتیب 0.93 و 0.95 و براساس دقت کلی 95.09 و 96.20 به‌دست آمد. بیشترین تغییرات کاربری در اراضی مرتعی و پس از آن در زراعت دیم مشاهده شده‌است. تبدیل مراتع به زراعت دیم باعث کاهش پوشش گیاهی و تغییر الگوی توزیع و روند افزایش دمای سطح زمین و میزان آلبیدوی سطحی شده‌است که این میزان برای کاربری زراعت دیم با افزایش دمای تقریباً 8 درجۀ سانتی‌گراد و آلبیدوی سطحی 0.03 بوده‌است؛ بنابراین ملاحظه می‌شود که سطح حوضۀ تغییرات کاربریِ روی‌داده، موجب تغییر در میزان دمای سطح زمین و آلبیدوی سطحی شده‌است.