تاثیر تغییر اقلیم بر گردشگری در مناطق تحت‌حفاظت (مورد شناسی: منطقۀ شکارممنوع الوند)

گردشگری در مناطق تحت‌حفاظت، نسبت‌به تغییرات آب و هوایی بسیار حساس بوده‌است و هرگونه تغییر سبب کاهش در طول مدت و کیفیت فضاهای گردشگری می‌شود. در این مطالعه تاثیر پارامترهای اقلیمی، در منطقۀ الوند به‌عنوان یک اصل مهم در انتخاب مقصد گردشگری و ارتباط تغییر اقلیم بر گردشگران، مورد بررسی قرار گرفت. ضمن استفاده از شاخص اقلیم گردشگری (tci)، برای تعیین ایام مناسب حضور گردشگران، به تعیین آستانۀ خشکسالی از شاخص (spi)، در بررسی روند تغییر اقلیم بر تعداد گردشگران در طی سال‌های 1354-1397 پرداخته شد. نتایج حاصل از شاخص tci، بیانگر وضعیت ایده‌آل (خرداد و شهریور)، وضعیت عالی (اردیبهشت، تیر، مرداد، مهر)، وضعیت بسیار خوب (فروردین)، وضعیت قابل‌قبول (آبان، آذر، بهمن، اسفند) و وضعیت حد مرزی (دی) در منطقه است. مقدار آمارۀ t مربوط به تعداد گردشگران، گویای روند مثبت آمار گردشگران به این منطقه است (بهترین ماه‌ها: خرداد و شهریور). نتایج حاکی از آن است که روند تغییرات بارندگی و شاخص خشکی دارای مقادیری منفی، بیانگر کاهش میزان بارندگی و افزایش خشکسالی در منطقه است. به‌علاوه روند افزایش معنی‌دار دمای هوا با مقدار آمارۀ 2.82=t در سطح 0.05، بدان معنا است که دمای هوا روند افزایشی داشته و باعث روند کاهشی در میزان گردشگران در سال‌های اخیر شده‌است. بیشترین مقدار آمارۀ t به‌سرعت باد اختصاص دارد که روند تغییرات سرعت باد مثبت و در سطح اطمینان 95% معنی‌دار است و به معنای بالابودن نوسانات سرعت باد است. روند فزایندۀ دما، کمبود پوشش برفی در منطقه و امواج گرما در تابستان، همگی حاکی از این نکته هستند که در آینده با تغییر در شرایط آب و هوایی، باعث تخریب در ساختار طبیعی و درنهایت کاهش شاخص اقلیم را حتی به‌خصوص در فصول گرم تابستان (تیر و مرداد) برای گردشگران و فعالیت‌های گردشگری می‌شود.