سنجش و ارزیابی وضعیت مولفه‌های مدیریت یکپارچه‌سازی شهری در کلان‌شهر اهواز

تعدد مدیریت و ناهماهنگی سازمان‌ها و نهادهای دولتی و خصوصی متولی امور شهری از مسائل اساسی در حوزۀ مدیریت شهری است؛ بنابراین امروزه ادارۀ مطلوب شهرها، بدون مدیریت یکپارچه شهری امکان‌پذیر نیست. هدف پژوهش، سنجش و ارزیابی وضعیت مولفه‌های مدیریت یکپارچه‌سازی در کلان‌شهر اهواز است. پژوهش براساس هدف، کاربردی و براساس ماهیت، توصیفی تحلیلی است. مولفه‌های مدیریت یکپارچه شهری شناسایی و تبیین شده و با بهره‌گیری از ابزار پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ این مولفه‌ها در شهر اهواز بررسی شده‌اند. جامعۀ آماری تحقیق مهم‌ترین دستگاه‌های اجرایی حوزۀ مدیریت شهری است که فعالیت‌های مشابه و متداخل در حیطۀ مدیریت شهری انجام می‌دهند؛ از‌جمله: ادارۀ آب و فاضلاب، سازمان برق، گاز، مخابرات، شرکت‌های خصوصی و سازمان و نهادهایی چون شهرداری، شورای اسلامی شهر، مسکن و شهرسازی، استانداری، نیروی انتظامی و راهنمایی و رانندگی، سازمان بهداشت درمان و نهاد مردمی. حجم نمونه براساس فرمول کوکران انجام گرفته که مطابق‌با هر سازمان، پرسشنامه‌هایی اختصاص داده‌شده‌است. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل پرامیتی در محیط (v-promethee) بهره‌گرفته‌شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مولفه‌های مدیریت یکپارچه‌سازی شهری، رابطۀ مستقیم و معناداری وجود دارد. در تکنیک پرامیتی نیز رتبه‌بندی نهادها براساس سه تحلیل خروجی (رتبه‌بندی مثبت، رتبه‌بندی منفی و خروجی خالص) صورت گرفته‌است و وضعیت ابعاد مدیریت یکپارچه شهری به تفکیک نهادها براساس نمرۀ 1+ و 1 به‌دست آمد. شاخص‌های با نمرۀ 1+ در سطح مناسب و شاخص‌های با نمرۀ 1 در سطح نامناسب قرار دارند. به‌صورت‌کلی وضعیت شاخص‌های مدیریت یکپارچه‌سازی مدیریت شهری ازنظر مدیران و کارشناسان سازمان‌های مختلف شهری در شهر اهواز نشان‌دهندۀ آن است که وضعیت هیچ‌یک از شاخص‌ها، بالاتر از میانگین فرضی نیستند و به‌ترتیب شاخص‌های هماهنگی، بسترسازی، وحدت، حکمرانی خوب، تعامل، ساختار، انسجام، هم‌پایانی و دیدگاه سیستمی به‌ترتیب در جایگاه اول تا آخر قرار گرفته‌اند.