تحلیلی انتقادی بر سیاست شهری آب از منظر ظرفیت نهادی (مورد شناسی: شهر بیرجند)

آب گنجینۀ مشترک انسان‌ها و تخریب منابع آبی به‌منزلۀ تخریب پایه‌های توسعه است. نگاهی نقادانه به سند چشم‌انداز و برنامه‌های فرادست شهری و منطقه‌ای، گویای این مهم است که نشانه‌هایی از تغییر تفکر سنتی به نگاه سیستمی در حوزۀ آب در حال تکوین است. با توجه به استانداردهای بین‌المللی، شهر بیرجند در زمرۀ شهرهای حساس به آب قرار داشته‌است و بررسی ظرفیت نهادی آب درجهت بهبود عملکرد مدیریتی در محدودۀ مورد مطالعه حیاتی به‌نظر می‌رسد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ظرفیت نهادی شهر بیرجند درخصوص مدیریت بهینه و یکپارچۀ منابع آب و همچنین ایجاد نظام حکمروایی شایستۀ آب و با نگاه کمّی کیفی، به‌لحاظ روش، تحلیلی توصیفی و به‌لحاظ هدف، کاربردی است. به‌منظور گردآوری اطلاعات موردنیاز علاوه‌بر مطالعات اسنادی، تعداد 50 پرسشنامه نیز از سوی صاحب‌نظران حوزۀ شهری، آب، اعم‌از سیاست‌‌گذاران، مدیران و کارشناسان مجرّب فنی و حقوقی آب در شهر بیرجند تکمیل شد. داده‌‌ها پس از ورود به نرم‌‌افزار آماریspss  و amos، با استفاده از مدل‌‌ معادلات ساختاری، تحلیل ‌‌عاملی و تحلیل‌‌ مسیر، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل یافته‌‌ها حاکی از آن است که رابطۀ سیاست و قوانین به‌صورت معناداری بر تقویت ظرفیت نهادی موثر است؛ در عین حال تقویت ظرفیت نهادی آب به بهبود و توسعۀ توان عملیاتی مدیریت آب وابسته است؛ بنابراین تشویق مشارکت بخش ‌‌خصوصی، مشارکت کاربران و نظم در پاسخگویی و ذی‌‌حسابی کم‌‌ترین‌‌تاثیر و تمرکززدایی قوانین و استفاده از علوم و فناوری‌‌های ‌‌جدید بیشترین تاثیر را درجهت تقویت ظرفیت نهادی آب در محدودۀ مورد مطالعه دارند؛ از‌این‌رو انجام اصلاحات نهادی آب درجهت افزایش کارآیی، بهره‌‌وری و توسعۀ عدالت توزیعی آب در شهر بیرجند ضروری بوده و راهبرد نهایی تحول مدیریت آب، تحریک ارادۀ جمعی کنشگران در جهتی واحد برای دستیابی به حکمروایی شایسته آب است.

Critical Analysis of Urban Water Policies in terms of Institutional Capacity (Case Study: Birjand City)

Water is a common treasure of humans, and the destruction of water resources is the destruction of the foundations of development. A critical look at the urban and regional overview and plans suggests that it is important to look at signs of a change from traditional thinking to a systemic look at the developing waters. According to the international standards, the city of Birjand is among the water sensitized cities and the assessment of water institutional capacity to improve management performance in the studied area seems critical. The present study is a quantitative and qualitative approach in terms of analyticaldescriptive method and, accordingly, is an applied objective. In order to collect required information and documentary documents, 50 questionnaires were completed by the experts of the urban area, water, including policymakers, managers and experienced water and technical experts in the city of Birjand. The data were analyzed using SPSS and Amos statistical software, using structural equation modeling, analytical and analytical methods. The results of the analysis suggest that the relationship between politics and laws is significant in enhancing institutional capacity, while strengthening the institutional capacity of water to improve and develop the operational capacity of water management. Therefore, encouraging private sector participation, user participation and order in accountability and accountability The least impact and decentralization of laws and the use of new science and technology have the greatest impact on institutional capacity building in the study area. Hence, institutional reform of water is necessary to increase the efficiency, productivity and development of water distribution justice in Birjand, and the final strategy of water management change is to stimulate the collective will of the activists in a single direction in order to achieve a desirable water governance.