واگرایی شهری و فرایند خروج ساکنان از منطقۀ کلان‌شهری (مورد شناسی: تهران)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدپورلیما نغمه ,عالیزاد میناآباد فرشید
|
|
منبع
|
جغرافيا و آمايش شهري منطقه اي - 1397 - دوره : 8 - شماره : 29 - صفحه:75 -90
|
|
چکیده
|
مشکلات فراوان زندگی درکلان‌شهرها،مانندِ هزینۀ بالای زندگی و گرانی زمین ومسکن،فشارهای روحی وروانی،آلودگی‌های زیست‌محیطی و سایر عوامل دافعه، منجر به ایجاد مشکلات عدیده‌ای شده و عرصه را بر ساکنان و مدیران شهری تنگ کرده است؛ از‌این‌رو اتخاذ سیاست تمرکز‌زدایی و خروج جمعیت از شهر تهران به‌عنوان پایتخت کشور مورد پذیرش و تاکید بیشتر صاحب‌نظران و مسئولان است. این پژوهش با درنظر داشتن مطالعات و تحقیقات انجام‌شده در این زمینه و با هدف بررسی عوامل موثر در تصمیم به خروج و مهاجرت ساکنان از شهر تهران تدوین شده است. پژوهش پیشِ‌رو به روش توصیفیتحلیلی و با تکمیل پرسشنامه به شیوۀنمونه‌گیریسهمیه‌ای وتوزیعتصادفیساده در بین 384نفر از خانوارهای ساکن در شهر تهران صورت پذیرفته است. این پژوهش به‌منظور پاسخ به وجود رابطۀ معنادار بین عواملی چون آلودگی‌های محیطی، مسائل اجتماعی، عوامل اقتصادی و تصمیم ساکنان شهر تهران به خروج از این شهر، با استفاده از روش‌های آماریو مدل استقلال صفات، تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام پذیرفته و نتایج به‌دست‌آمده مشخص می‌سازد که آلودگی‌های محیطی و مسائل اجتماعی در تصمیم ساکنان شهر تهران به خروج از کلان‌شهر تهران موثر است و عوامل اقتصادی فاقد رابطۀ معنادار با این امر است.
|
|
کلیدواژه
|
مهاجرت معکوس، آلودگی محیطی، عوامل اجتماعی، عوامل اقتصادی، تهران
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, گروه شهرسازی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
farshidaliz1980@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|