سنجش پایداری اقتصادی و اجتماعی محله‌های شهری با استفاده از تکنیک تصمیم‌گیری چند‌معیاره (Ahp) (مورد شناسی: محله‌های منطقه یک شهریِ گرگان)

شاخص‌های پایداری در جوامع شهری، به‌عنوانِ معیارهای پیش‌آهنگ پایداری و منعکس‌کننده مولفه‌های اساسی و بنیادی برای سلامت اقتصادی، اجتماعی یا زیست‌محیطی جامعه، در بلند‌مدت و در‌طی نسل‌ها محسوب می‌شوند؛ بنابراین، تاکید بر پایداری فضا‌های شهری که به پایداری اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و مدیریتی بستگی دارد، به‌منظور دستیابی به آرمان‌های شهرنشینی دارای اهمیت فراوانی است. در این میان، سنجش و ارزیابی معیارهای پایداری در محله‌های شهری، به‌منزله کوچک‌ترین واحد سازمان فضایی شهر، چار‌چوب مناسبی برای تحقق اهداف پایداری فراهم می‌آورد. در پژوهش حاضر، به‌منظور دستیابی به این مهم، نخست با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای، فهرست جامعی از شاخص‌های ارزیابی پایداری فضاهای شهری در زمینه‌های مورد بحث تهیه و از‌طریقِ توزیع پرسشنامه اقدام به جمع‌آوری و کمّی‌سازی معیارهای منتخب در سطح محله‌های منطقه مورد مطالعه شده است. به‌منظورِ تجزیه‌و‌تحلیل شاخص‌ها نیز، تکنیک تصمیم‌گیری چند‌معیاره (ahp) مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق، از‌یک‌سو بیانگر این نکته است که این روش، تحلیل فضایی مطلوبی را از وضعیت پایداری اجتماعی و اقتصادی در سطح محله‌های منطقه یک شهریِ گرگان نشان می‌دهد و از‌سویِ‌دیگر تفاوت‌های آشکاری را در سطوح پایداریِ اقتصادی و اجتماعی محله‌های مختلف شهریِ گرگان بیان می‌کند؛ به‌طوری‌که در بین محله‌های موردِ بررسی، محله یک با وزن 0.0835 بالاترین رتبه را در بین سطح پایداری اجتماعی و محله پنج با وزن 0.2352، بالاترین رتبه را در بین محله‌ها‌ از‌نظرِ سطح پایداری اقتصادی به خود اختصاص داده‌اند که نشان‌دهنده نابرابری‌ها و شکاف طبقاتی بالایی در سطح محله‌های مورد بررسی می‌باشد.