بررسی و مقایسه تطبیقی تمایل به مشارکت در بین ساکنان بافت‌های قدیم و جدید شهری با استفاده از مدلahp (مورد شناسی: محله‌های بافت قدیم و جدید شهر کرمان)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
میمندی پاریزی صدیقه
|
|
منبع
|
جغرافيا و آمايش شهري منطقه اي - 1396 - دوره : 7 - شماره : 25 - صفحه:241 -262
|
|
چکیده
|
نهادینه‌سازی مشارکت و حضور مردم در فرایند مدیریت شهرها، رمز اصلی موفقیت طرح‌های توسعه شهری و از عوامل کلیدی ارزیابی عملکرد نظام مدیریتی شهری است که می‌تواند منجر‌به توسعه پایدار شهری شود؛ به همین دلیل امروزه در سطح جهانی، رویکرد «مشارکت محوری» در برنامه‌های شهری تقویت شده است. در این رویکرد مقتضیات هر جامعه بسیار مهم بوده که سیاست‌گذاری‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و طراحی الگوها باید متناسب با آن صورت گیرد. به‌عبارتی، برای پیاده‌کردن برنامه‌ریزی مشارکتی نقطه آغازین، سنجش و اندازه‌گیری میزان تمایل به مشارکت در محله‌های مختلف شهری است تا فرایند برنامه‌ریزی شهری متناسب با تفاوت‌های موجود، نظام داده شده و عملیاتی شود؛ از‌این‌رو، هدف اصلی این نوشتار واکاوی و شناخت تمایل به مشارکت در محله‌های مختلف شهری است. پژوهش با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و کمّی، در چارچوب مدل تحلیل سلسله‌مراتبی (ahp) و تحلیل همبستگی سعی کرده است ابتدا تاثیر ویژگی‌های شخصی و خانوار بر روی میزان مشارکت‌پذیری را بررسی کند و سپس به مقایسه تطبیقی تمایل به مشارکت شهروندان در بافت‌های قدیم و جدید شهر کرمان بپردازد. در‌نهایت به این نتیجه می‌رسد که در بین ویژگی‌های شخصی، جنسیت، میزان علاقه به محله و عضویت در نهادها با میزان تمایل به مشارکت ارتباط وجود دارد. از بین سطوح مختلف مشارکت، بالاترین میزانِ تمایل به مشارکت مربوط‌به مشارکت سیاسی و پایین‌ترین سطح مربوط‌به مشارکت مالی است. در آخر اینکه، میزان تمایل به مشارکت در بین ساکنان بافت جدید (محله مطهری) بیش‌تر از ساکنان بافت قدیم (محله مسجد ملک) است.
|
|
کلیدواژه
|
مشارکت، مدل ahp، بافت قدیم شهری، بافت جدید شهری
|
|
آدرس
|
دانشگاه صنعتی سیرجان, دانشکده مهندسی عمران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
sm_parizi20@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|