ارزیابی جای‌ پای اکولوژیکی برای دستیابی به حمل و نقل سبز شهری با معرفی استراتژی asi مورد شناسی: شهر ساری

رشد روز‌افزون جمعیت شهر ساری و در‌پی آن ازدیاد تعداد وسایل نقلیۀ درون شهری، مشکل حمل و نقل و ترافیک را به یکی از اصلی‌ترین مشکلات و متعاقباً انواع پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی و در‌نهایت، تهدید سلامتی و آسایش شهروندان تبدیل کرده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی روند پایداری وسایل حمل و نقل و عوامل تاثیر‌گذار برحمل و نقل پایدار، کاربردی و روش مورد استفاده توصیفی تحلیلی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه‌ای، اسنادی آماری و میدانی استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها، ابتدا با روش جای ‌پای اکولوژیکی (efa)، روند پایداری وسایل حمل و نقل شهر ساری در سال 1394 مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج حاصل با استاندارد جهانی مورد مقایسه و در ادامه برای وزن‌دهی عوامل تاثیر‌گذار بر حمل و نقل پایدار که مربوط به استراتژی asi می‌باشد، از مدل تاپسیس استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در شهر ساری مینی‌بوس، بیشترین میزان جای ‌پای بوم‌شناختی را با (0.00048) هکتار به خود اختصاص داده و کمترین مقدار نیز مربوط به اتوبوس با جای ‌پای بوم‌شناختی (0.000027) هکتار است. مقایسۀ میزان جای ‌پای وسایل حمل و نقل شهری با مقادیر استاندارد نیز حاکی از آن است که به جز اتوبوس، سایر شیوه‌های حمل و نقلی شهر ساری از میزان جای ‌پای بیشتری نسبت به استاندارد جهانی (2011) برخوردارند. همچنین، عوامل تاثیر‌‌گذار بر حمل و نقل پایدار شهر ساری بر‌اساس آراء متخصصان و مدل تاپسیس، منعکس‌کنندۀ این مطلب است که قراردادن حمل و نقل غیر‌موتوری در راس طرح‌های جامع حمل و نقل، اختصاص بیشتر ظرفیت خیابان‌ها به انواع سیستم حمل و نقل پاک و همگانی و تشویق افراد به انجام سفرهای ضروری با حمل و نقل همگانی، به‌ترتیب با کسب امتیازهای (0.724)، (0.654) و (0.624) بیشترین نقش را در حمل و نقل سبز شهر ساری داشته‌اند.

Evaluation of the Ecological Footprint to Achieve Urban Green Transport With the Introduction of ASI Strategy (Case study: City of Sari)

The increasing growth of Sari population and consequently increasing the number of inner city transportation vehicles has made traffic as one of the main problems in Sari and Consequently has caused a variety of environmental and social consequences and finally threatening the safety of citizens’ health and comfort. Therefore, the current study with the aim of reviewing the trend of sustainability of transportation vehicles and the effective factors on sustainable factors is of applied one and the used method is of descriptive analytical one. And for gathering information, documentary –statistical and field method has been used. For analysis of findings, firstly by ecological footprint method (EFA), the sustainability process of urban transportation vehicles in Sari city have been analyzed in 2015 and the obtained results were compared with the global standards and in continue, TOPSIS model was used for weithing of the effective factors on the sustainable transportation which is related to AST strategy. The results show that in Sari city, minibus has the largest ecological footprint (with 0.00048 Hectares)  and the least one is related to bus with an ecological foot print of (0.000027  Hectares). comparing the foot print of urban transportation vehicles with the Standard values indicates that except bus, other types of transportation systems of Sari city have more foor print in comparing with the global standard (2011). Also the effective factors on Sari urban sustainable transportation according to the view of specialists and TOPSIS model , reflects this idea that priority of nonmotorized transportation at the head of the Transportation Master Plan، Increase the capacity of the streets to create a variety of clean public transport systems And encourage people to take necessary trips by public transport with scores (0/724), (0/654) and (0/624) Respectively, have  had the greatest impact on Green transport in the city of Sari.