تعیین مکان مناطق اسکان موقت و سایت‌های امداد‌رسانی پس از زلزله در بافت تاریخی شهر یزد با استفاده از ahp،fuzzy logic ، fahp و gis

اصلی‌ترین نیاز آسیب‌دیدگان ناشی از زلزله، داشتن سرپناه و رساندن خدمات امداد و نجات به آن‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن است. بعد از وقوع زلزله نمی‌توان به‌سرعت مکان‌های مناسبی را برای آسیب‌دیدگان زلزله آماده کرد؛ بنابراین، باید قبل از وقوع چنین بحران‌هایی، مکان‌های مناسبی از نظر دسترسی به کاربری‌های شهری، داشتن امنیت، دوری از مناطق مخاطره‌خیز و ... برای آسیب‌دیدگان زلزله فراهم کرد. دسترسی دشوار به داخل بافت تاریخی برای ارائه خدمات امدادی و کمبود فضاهای باز، با وجود تراکم بالای جمعیت، بر بالارفتن آسیب‌پذیری در برابر حوادث در این منطقه می‌افزاید. در این پژوهش، به مطالعه موردی بافت تاریخی شهر یزد با هدف تعیین بهترین مکان استقرار گروه‌های امداد به‌منظور انجام عملیات نجات پرداخته شد. برای رسیدن به این هدف، ابتدا به معرفی پارامترهای موثر که وابسته به شرایط ساختاری و طبیعی منطقه هستند، پرداخته و لایه‌های gis این معیارها تولید شد. سپس، برای از بین بردن عدم‌قطعیت در داده‌های ورودی و قضاوت شخصی در مورد اهمیت معیارها، از روش فازی استفاده شد و برای این منظور درجهتِ ترکیب نقشه‌ها با استفاده از تلفیق مدل‌های برهم‌نهی فازی، شبکه استنتاجی فازی تشکیل و از آن به‌منظور تعیین مکان‌های مناسب استفاده شد. استفاده از خواص مجموعه‌های فازی در فرایند سلسله‌مراتبی، فرایند سلسله‌مراتبی فازی را پدید آورد که باعث افزایش کارایی تصمیم‌گیری شد. در‌نهایت، گزینه‌ها برای سایت امداد و اسکان پس از زلزله مشخص و بر‌اساس معیارهایی مانند دسترسی به معابر، مساحت فضای باز و پراکنش مراکز امداد و اسکان اولویت‌بندی و تعیین شد. نتایج تحقیق همچنین نشان‌دهنده کمبود فضاهای کافی برای استقرار زلزله‌زدگان در بافت تاریخی شهر یزد است.