برنامه‌ریزی استراتژیک بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری موردشناسی: محله‌های قیام و کوثر منطقه 12 شهرداری تهران

بافت‌های فرسوده شهری و به طبع آن محله‌های فرسوده، پدیده‌ای چندوجهی و میان‌بخشی بوده و دارای ابعاد قوی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی، اجرایی و فنی هستند. این محله‌ها از یکسو دارای ریشه‌های سکونتی بوده و واجد ارزش‌های غنی معماری و شهرسازی می‌باشند و درعین‌حال به‌دلیل عدم‌تطابق با زندگی امروزه شهری، با آنها فاصله گرفته و دارای مشکلات گسترده زیرساختی و روبنایی هستند. شهروندان این بافت‌ها جزء محروم‌ترین مردم بوده و در راستای تحقق و توسعه عدالت اجتماعی، ازجمله مستحق‌ترین مردم هستند؛ بنابراین، ارزیابی و تحلیل استراتژیک این بافت‌ها درجهتِ رسیدن به شهر و محله‌ای سالم، از ضروریات محسوب می‌شود. با در‌نظر گرفتن ماهیّت وجودی بافت‌های فرسوده، این پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق آن توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. برای شناسایی نقاط قوّت، ضعف، فرصت و عوامل تهدید‎‌کننده بافت‌های فرسوده محله‌های قیام و کوثر، از تکنیکswotاستفاده ‌شده است. همچنین برای ارزیابی و تحلیل عوامل داخلی و خارجی از تحلیل راهبردی و تلفیقی، از ماتریس چهارخانه‌ای و نُه‌خانه‌ای استفاده شد. نتایج به‌دست آمده با توجه به جمع نمرات عوامل داخلی و خارجی نشان می‌دهد که بهترین استراتژی برای بهبود بافت فرسوده محله‌های قیام و کوثر، استراتژی رقابتی از نوع استراتژی کاهش، برداشت، واگذاری یا انحلال است؛ اما ازآنجاکه بافت فرسوده و شهر دارای پیچیدگی سیستمی زیادی هستند، از تلفیقی از استراتژی‌های محافظه‌کارانه (نگهداری حمایت دورنی)، استراتژی رقابتی (نگهداری حمایت بیرونی)، استراتژی کاهش، برداشت، واگذاری یا انحلال، استراتژی‌های رشد و توسعه و استراتژی‌های حفظ، نگهداری و ثبات استفاده شد و در‌نهایت 9 استراتژی با اولویت استراتژی soبرای بهبود بافت فرسوده محله‌های قیام و کوثر تدوین شد.