بررسی و شناسایی توان‌ها و محدودیت‌های توسعۀ صنعت گردشگری در نواحی مورد شناسی: روستای میمند کرمان

ظهور گردشگری به‌عنوان یک نیاز و تبدیل‌شدن آن به‌عنوان بزرگ‌ترین صنعت خدماتی دنیا و تخصصی شدنش، این فرصت را فراهم کرده تا هر مقصدی جهت بهره جستن از منابع حاصل از گردشگری امیدوار باشد. هدف از این پژوهش، بررسی قابلیت‌های گردشگری روستای میمند و ارائه راهکارهای استراتژیک در زمینۀ گردشگری است. پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و روش مطالعه، ترکیبی از روش‌های توصیفی تحلیلی است. جامعۀ آماری پژوهش، شامل دو گروه گردشگران و کارشناسان گردشگری بودند که بر اساس فرمول کوکران، از میان 750 نفر گردشگر سال 1392 و 35 نفر کارشناس گردشگری به‌صورت تمام شمار 150 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. مقدار آلفای کرون‌باخ برای قابلیت اعتماد گروه گردشگران، 0.73 و برای گروه کارشناسان، 0.84 محاسبه گردید. برای تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات، از روش آماری تحلیل عاملی در محیط نرم‌افزاری spss، مدل swot و نرم‌افزارexcel  استفاده ‌شده است. نتایج روش تحلیل عاملی نتایج نشان داد که، عوامل خدمات زیربنایی با 14.682 درصد، عوامل فرهنگی با 9.934 درصد، عوامل خدمات پذیرایی با 7.087 درصد، خدمات سرویس بهداشتی با 5.254 درصد، عوامل اقتصادی با 4.757 درصدو امکانات رفاهی با 4.501 درصد تبیین، می‌توانند در جذب گردشگر نقش زیادی داشته باشند. همچنین، نتایج روش swot نشان داد که نتایج به‌دست‌آمده بیان کنندۀ این واقعیت است که روستای میمند، علیرغم برخورداری از قوّت‌ها و فرصت‌ها، از جمله: موقعیت جغرافیایی، تنوع منابع و جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی گرفتار ضعف‌ها و تهدیدهای مختلفی همچون کمبود زیرساخت‌های گردشگری و عدم تبلیغات مناسب است. این پژوهش در پی آن است که با ارائه راهبردهایی، به توسعۀ صنعت گردشگری این روستا کمک کند. در بین استراتژی‌ها، نقاط قوّت با امتیاز 3.222 در رتبۀ اول و همچنین ضعف‌ها با امتیاز 2.989، فرصت‌ها با امتیاز 2.864 و تهدیدها با امتیاز 2.785 رتبه‌های بعد را به خود اختصاص دادند. با توجه به نتایج جدول‌های 4، 5 و 12 فرضیۀ تحقیق مورد تایید قرار می‌گیرد؛ به‌گونه‌ای که در روستای میمند عوامل داخلی می‌توانند نقش موثرتری در توسعۀ گردشگری نسبت به عوامل خارجی ایفا کنند.