بررسی تاثیرعلف‌کش‌های گلایفوسیت، گلایفوزینات آمونیوم و بیس‌پیریباک‌سدیم به کار رفته در کنترل گیاه سنبل آبی بر فراوانی و تنوع جوامع پلانکتونی

گیاه سنبل آبی بومی آمازون بوده و یکی از بدترین گونه‌های مهاجم در جهان به شمار می‌رود. این گیاه از سال 1390 به بعد اکثر عرصه‌های آبی شمال کشور را اشغال نمود. استفاده از علف‌کش‌ها به‌عنوان یکی از روش‌های کنترل گیاه، رایج بوده و تلاش می‌گردد تا فرمولاسیونی با کمترین تاثیر بر محیط‌زیست انتخاب گردد. در این مطالعه سه نوع علف‌کش گلایفوسیت، گلایفوزینات آمونیوم و بیس‌پیریباک‌سدیم برای کنترل گیاه سنبل آبی مورد استفاده قرار گرفت و اثرات استفاده از آنها روی فراوانی و تنوع جوامع پلانکتونی مورد بررسی قرار گرفت. گلایفوسیت روی سنبل آبی اثرمهار کنندگی فوری داشته درحالی که دو علف کش دیگر در زمان طولانی‌تری اثر داشتند. نتایج بررسی نشان داد که حدود 90 درصد فراوانی فیتوپلانکتون مربوط به شاخه دیاتومه‌ها و حدود 71 درصد فراوانی زئوپلانکتون مربوط به راسته پروتوزوآ بود. تنوع جنس‌های فیتو و زئوپلانکتونی بعد از اعمال تیمار تغییری نداشته و تعداد جنس‌ها در استخرهای شاهد تقریباً ثابت بود. در انتهای دوره فراوانی فیتوپلانکتون با اعمال تیمارها به‌ویژه در تیمار رانداپ وضعیت بهتری داشت. غلظت مورد استفاده علف‌کش‌ها علاوه بر اثر‌گذاری مطلوب روی گیاه سنبل آبی تاثیر منفی معنی‌داری بر تنوع و فراوانی جوامع پلانکتونی نداشت.

The Effect of Herbicides Used in the Control of Water Hyacinth; Glyphosate, Glufosinate-Ammonium and Bispyribac Sodium on Diversity and Abundance of Planktonic Communities

Water hyacinth (Eichhornia crassipes) is native to the Amazon basin and is one of the worst aquatic weeds in the world. It has been an invasive species in aquatic ecosystems of northern Iran since 2011. The use of herbicides as a method of plant control is common and efforts are made to select a formulation with the least impact on the environment. In the current study, three types of herbicide including glyphosate (Roundup), Glufosinateammonium (Basta) and Bispyribac sodium (Nominee) were used to control water hyacinth and the effects of their use on the abundance and diversity of planktonic communities were investigated. Roundup treatment has an immediate effect on water hyacinth, while Basta and Nominee treatments were effective for a longer period of time. Results showed that about 90% of phytoplankton and 71% of zooplankton belonged to the diatom and protozoa, respectively. The diversity of plankton species did not change after herbicides application and the number of genera in control ponds was almost constant. The phytoplankton abundance was higher after herbicides applications, especially in the Roundup treatment. The used doses of herbicides not only had a controlling effect on water hyacinth but also had no significant negative effect on the diversity and abundance of planktonic communities.