مدل‌سازی مطلوبیت زیستگاه‌های تغذیه‌ای کرکس مصری (neophron percnopterus) در استان کرمانشاه

کرکس مصری، به‌عنوان یک گونه در خطر انقراض، به‌طور گسترده تحت تاثیر تعارض با انسان قرار دارد و جمعیت آن در حال کاهش است. توانایی دست‌یابی به منابع تغذیه‌ای از مهم‌ترین عوامل موثر بر پراکنش این گونه به‌شمار می‌رود. در این پژوهش، مطلوبیت زیستگاه‌های تغذیه‌ای کرکس مصری در استان کرمانشاه با استفاده از رویکرد مدل‌سازی تلفیقی حاصل از هفت مدل بررسی شد. حدود 4/19 درصد (1021/40 کیلومتر مربع) از گستره این استان به‌عنوان زیستگاه‌های تغذیه‌ای مطلوب کرکس مصری شناسایی شد. حدود 31/92 درصد (326 کیلومتر مربع) از گستره زیستگاه‌های تغذیه‌ای مطلوب توسط شبکه حفاظتی پوشش داده شده است. تراکم دام (31/82 درصد)، فاصله از مناطق پراکنش سم‌داران وحشی (15/36 درصد)، فاصله از مکان‌های دفن زباله (14/77 درصد)، پوشش سرزمین (12/46 درصد) و ارتفاع (11/85 درصد) به‌عنوان مهم‌ترین متغیرهای موثر در تعیین مطلوبیت زیستگاه تغذیه‌ای کرکس مصری شناسایی شدند. به‌نظر می‌رسد کرکس‌های مصری به مناطق عشایرنشین و چادرنشین، فعالیت‌های دامداری و مکان‌های دفع زباله متکی‌اند، که مهم‌ترین دلیل آن را می‌توان تغذیه از لاشه‌های حیوانات اهلی دانست. بنابراین، درنظر گرفتن راهکارهای مناسب به‌منظور پایش و مدیریت فعالیت‌های انسانی در مناطق گفته شده در برنامه حفاظت کرکس مصری اهمیت ویژه‌ای دارد.

Distribution Modeling of Foraging Habitats for Egyptian Vulture (Neophron percnopterus) in Kermanshah Province, Iran

The Egyptian vulture, Neophron percnopterus, as a globally endangered species, is significantly affected by conflicts with human, leading to the decline of this species population. Availability of food resources is known as one of the most important factors affecting the distribution of the Egyptian vulture. In this study, we employed an ensemble modelling approach to predict the suitability of the foraging habitat for the Egyptian vulture based on seven distribution modelling algorithms. According to our results, suitable foraging habitats for this bird accounted for about 4.19% (1021.40 km2) of the study area, of which only approximately 31.92% (326 km2) was covered by the conservation areas. Livestock density (31.82%), the presence of wild ungulates (15.36%), distance to dump sites (14.77%), landcover (12.46%) and elevation (11.85%) made the highest contribution to the ensemble model of this species. Our results indicated that Egyptian vultures mainly rely on dump sites, nomadic areas and livestock farming sites, thereby reflecting the vulturechr('39')s tendency to livestock carcasses. Thus, it is important to develop effective strategies for proper monitoring and managing human activities in these areas.