پیامدهای اقتصادی تغییر کاربری مراتع به دیم‌زار از جنبه کارکردهای حفظ آب و خاک

امروزه بهره برداری از منابع طبیعی بدون توجه به ارزش واقعی و ظرفیت های محیطی، یکی از مسائل پیش روی کشورهای در حال توسعه بوده و شاهد تغییر کاربری مرتع به کشاورزی برای دستیابی سریع به تولید بیشتر هستیم. پژوهش حاضر در بخشی از منطقه فریدونشهر اصفهان، تاثیر اقتصادی تبدیل مراتع خوب و ضعیف به دیم زار را از نظر کارکردهای حفظ آب و خاک بررسی نموده است. ویژگی های هیدرولیکی و نفوذپذیری با استفاده از دستگاه نفوذسنج مکشی و میزان فرسایش و رسوب به روش mpsiac برآورد گردید. همچنین از روش هزینه جایگزین برای برآورد ارزش اقتصادی کارکردهای حفظ آب و خاک در هر کاربری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که مرتع خوب نسبت به دیگر کاربری ها کمترین میزان روان آب (6.66 میلی متر)، فرسایش (298.14 مترمکعب بر کیلومتر مربع در سال) و رسوب (129.42 تن بر کیلومتر مربع در سال) را در هر هکتار داشته است. ارزش اقتصادی کارکرد حفظ آب و خاک هر هکتار از مرتع خوب و ضعیف در مقایسه با دیم زار نیز به ترتیب حداقل 20.38 و 13.19 میلیون ریال در سال بیشتر بوده که معادل منفعت اقتصادی سالانه عدم تبدیل هر هکتار مرتع است؛ لذا به منظور مدیریت جامع نگر سرزمین مطابق با اصول توسعه پایدار، حفظ مراتع پیشنهاد می شود.