پیامدهای تغییر اقلیم بر پراکنش کبک دری (Tetraogallus Caspius Gmelin, 1784) در استان چهارمحال‌ و ‌بختیاری

در حال حاضر، اطلاعات چندانی در مورد اثرات تغییر اقلیم بر گونه های ساکن مناطق مرتفع کوهستانی در ایران وجود ندارد و به نظر می رسد برخی از این گونه ها به طور جدی تحت تاثیر پدیده تغییر اقلیم قرار گیرند. در این پژوهش، آسیب پذیری مکانی کبک دری به تغییر اقلیم در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از مدل سازی اجماعی بر اساس هفت مدل پراکنش گونه ای پیش بینی شد. در حدود 19/43 درصد از استان به عنوان زیستگاه مطلوب کبک دری براورد شد. بارش سالیانه (23/24%)، گستره دمای سالیانه (21/82%)، ردپای انسان (15/37%) و شیب (14/46%) بیشترین مشارکت را در مدل سازی داشتند. حدود 12/29 تا 32/28 درصد از زیستگاه های مطلوب تا سال 2050 به دلیل تغییر اقلیم بر اساس دو سناریوی (4/5 و 8/5) افزایش گازهای گلخانه ای (representative concentration pathways) و مدل hadgem2-cc از دست خواهد رفت. در همین دوره زمانی، انتظار می رود زیستگاه های کبک دری در مناطق کم ارتفاع تر (<2124 متر) مطلوبیت خود را از دست دهند. علاوه بر این، به دلیل تغییر اقلیم، برخی جمعیت ها به ویژه در مناطق جنوبی تر استان به طور محلی منقرض خواهند شد و یا در انزوای کامل قرار می گیرند. یافته های این پژوهش می تواند برای اتخاذ رویکردهای مناسب تر به منظور مدیریت و حفاظت جمعیت های کبک دری در کشور سودمند باشد.

Effects of Climatic Change on the Geographical Distribution of Caspian Snowcock (Tetraogallus caspius Gmelin, 1784) in Chaharmahal and Bakhtiari Province, Iran

Currently, there is little information on the high mountain species' response to the climate change in Iran, and it seems that these species are significantly affected by the climate change. In the current research, the spatial vulnerability of Caspian snowcock (Tetraogallus caspius) to the climate change in Chaharmahal and Bakhtiari province was predicted using the ensemble modelling approach, based on seven species distribution models. According to the findings, about 19.43% of the province was estimated to be the suitable habitat of Caspian snowcock. The variables of annual precipitation (23.23%), annual temperature range (21.82%), human footprints (15.77%) and slope (14.46%) had the highest contributions to the model. Findings also showed that about 12.9 32.28% of the suitable habitats might be lost by 2050 due to the climate change, based on the two scenarios of increased greenhouse gases (RCP4.5 and RCP8.5) and the HadGEM2CC model. At the same period, it is expected that the suitable habitats of the Caspian snowcock in the low altitude areas would be lost. Additionally, due to the climate change, some populations, especially in the far southern regions of the province, will undergo local extinction or may be completely isolated. Findings of this research can be, therefore, useful for adopting more appropriate approaches in order to manage and protect the Caspian snowcock populations in the country.