سازمان‌دهی سیاسی فضا و چالش‌های ناحیه‌‌ای در ایران (مطالعه موردی: استان‌های ایلام و آذربایجان غربی)

عوامل چندی در حکم‌رانی خوب و دست‌یابی به اهداف آن موثرند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، سازمان‌دهی سیاسی فضاست. هر حکومتی سعی می‌کند تا براساس یک تصویرشناختی مشخصی از فضای قلمرو خود، اقدام به سازمان‌دهی سیاسی فضا کند و موفق به درونی‌سازی و وابستگی به حس مکان شود. اما سازمان‌دهی سیاسی فضا در ایران در برخی مناطق، نامناسب انجام گرفته است. برای نمونه، در استان‌های آذربایجان غربی و ایلام، با دارا بودن منابع عظیم طبیعی، چالش‌های ناحیه‌ای بزرگی ایجاد شده است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و هدف آن، بررسی چالش‌های ناحیه‌ای در این دو استان از دیدگاه سازمان‌دهی سیاسی فضاست. نتایج تحقیق نشان می‌دهد سازمان‌دهی نامناسب سیاسی فضا به‌ویژه شکل طویل و دنباله‌دار این استان‌ها، چالش‌های زیادی را برای اداره امور آن‌ها به‌وجود آورده که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: عدم ایجاد وحدت ساختاری و کارکردی، مرزهای طولانی و آسیب‌پذیری بیشتر، رقابت‌های قومی و ایلی، شکل نگرفتن حس تعلق، توسعه نامتوازن، شکل‌ نگرفتن شبکه ارتباطی منظم، به‌وجود نیامدن قطب رشد، تداخل حوزه‌های انتخاباتی با حوزه‌های قومی و ایلی، قوم‌گرایی، ایل‌گرایی و غیره.