روند تغییرات زمانی مخاطره توفان‌های تندری در ایران

در این پژوهش از داده‌های فراوانی وقوع ماهیانه روزهای توام با توفان تندری 25 ایستگاه سینوپتیک کشور در بازه زمانی 1960 تا 2010م استفاده شده است. همچنین، تغییرات زمانی توفان‌های تندری ایران با استفاده از روش‌های تحلیل خوشه‌ای سلسله‌مراتبی وارد با مجذور فاصله اقلیدسی و آزمون ناپارامتری من کندال بررسی شده است. با توجه به بررسی‌های تحلیل خوشه‌ای، سه ناحیه اقلیمی‌ با روندهای مشابه از نظر فراوانی وقوع توفان‌های تندری شناسایی شد: منطقه شمال غرب و شمال میانی؛ نیمه غربی و شمال شرق؛ نیمه جنوبی، سواحل دریای خزر، بخش‌های مرکزی و شرقی کشور. نتایج بررسی توزیع زمانی توفان‌های تندری ایران نشان می‌دهد بیشترین فراوانی رخ‌داد این پدیده در ماه‌های می، آوریل، ژوین و اکتبر است. در بازه زمانی فصلی نیز اوج فعالیت توفان‌های تندری در بهار و پاییز متمرکز شده است. علاوه‌بر این، از نظر مکانی در بازه‌های زمانی ماهیانه، فصلی و سالیانه حداکثر فراوانی وقوع توفان‌های تندری در مناطق شمال غرب و غرب بسیار بیشتر از سایر مناطق ایران است. شیب روند تغییرات وقوع توفان‌های تندری ایران نشان می‌دهد روند تغییرات در کل بازه‌های زمانی ماهیانه، فصلی و سالیانه افزایشی بوده و براساس نتایج آزمون من کندال معنادار است.