مکان‌یابی نواحی مناسب برای احداث تالاب‌های مصنوعی شهری با استفاده از منطق فازی (مطالعه موردی: شمال غرب کلان‌شهر تهران)

تالاب‌های مصنوعی سیستم‌های موثری هستند که برای کنترل، بازیافت و بالا بردن کیفیت آب رواناب‌ها، سیلاب‌ها، پساب‌های زراعی- صنعتی و معادن، کنترل آلودگی، مدیریت فاضلاب‌های خانگی و صنعتی، ایجاد فضای سبز، حمایت از تنوع زیستی و توسعه چشم‌اندازهای اکولوژیکی به‌کار می‌روند. این پژوهش به مکان‌یابی تالاب‌های مصنوعی شهری با به‌کارگیری مدل منطق فازی در شمال غرب تهران پرداخته است. به همین منظور، پس از گردآوری داده‌ها، لایه‌های نقشه‌ای مختلف شامل زمین‌شناسی، ارتفاع، شیب، بارش، دما، عمق آب زیرزمینی، فاصله از تراکم زهکشی و فاصله از شهر در سیستم اطلاعات جغرافیایی تولید شد؛ سپس نقشه‌های مختلف وزنی در قالب عملگرهای sum و product جهت تهیه نقشه گامای 8/0 و 6/0 تلفیق شد. نتایج بررسی نشان می‌دهد در نقشه گامای 6/0 مناطق با پتانسیل بسیار کم برای احداث تالاب‌های مصنوعی مانند نقشه گامای 8/0 در شمال منطقه قرار دارد و مناطق با پتانسیل بسیار زیاد در نقشه گامای 6/0 نسبت‌به نقشه گامای 8/0 درصد کمتری از مساحت منطقه را شامل می‌شود که در نقشه گامای 6/0، 8 درصد و در نقشه گامای 8/0، 19 درصد از مساحت منطقه دربرمی‌گیرد.