ارزیابی موانع فراروی طرح‌های آمایش سرزمین در ایران با رویکرد تلفیقی

در این مطالعه با رویکردی تلفیقی، به این پرسش پاسخ داده می‌شود که ترکیب و ترتیب موانع اصلی و فرعی فراروی تحقق طرح‌های آمایش سرزمین کدام‌اند. یافته‌‌های پژوهش نشان می‌‌دهد در هر دو بخش موانع اصلی و فرعی، نقش و اهمیت موانع اداری و ساختاری در بین شش مانع مورد مطالعه (اقتصادی، جغرافیایی و سرزمینی، سیاسی و امنیتی، مطالعاتی و پژوهشی، اجتماعی و فرهنگی، و اداری و ساختاری) بسیار برجسته است. برای مثال، در بخش موانع فرعی و از بین 60 مانع مورد مطالعه، 4 مانع فرعیِ ملزم و متعهد نبودن مدیران رده‌بالا و رده‌میانی به اجرای طرح‌های آمایش در جریان تغییرات مدیریتی با وزن نهایی 0.109، ناهماهنگی بین سازمان‌های متولّی امر آمایش سرزمین در مرحله تهیه، اجرا و نظارت با وزن نهایی 0.078، فقدان استراتژی مشخص در سازمان‌های متولّی اجرای سناریوهای پیشنهادی طرح‌های آمایش با وزن نهایی 0.061 و ضعف بنیان‌های نظارتی با وزن نهایی 0.055 مربوط به مانع اصلی اداری و ساختاری، در جایگاه اول تا چهارم قرار گرفتند. در بین دیگر موانع اصلی و فرعی، موانع اقتصادی از اولویت‌های دیگر پاسخ‌گویان بوده است.