نمود و نقشهای آن در زبان

نمود مفهومی است که در برخی از زبانها مقوله مستقلی را در دستور زبان به خود اختصاص داده است. اما به هر حال در همه زبانها حتی آنهایی که این مقوله را به طور مستقل ندارند به اشکال مختلف بیان می شود. منظور از (نمود) آن چیزی است که چگونگی انجام اعمال گوناگون و مراحل مختلف آنها را در زبان نشان می دهد. این مفهوم را می توان از طریق عناصر گوناگونی از قبیل زمان فعل، (وند) های حاکی از تداوم یا تکرار، عبارتهای حاکی از شروع یا پایان یا تداوم عمل، افعال حائل مانند جزء فعلی افعال مرکب، قیدها، صفتها، حروف اضافه و امثال اینها بیان کرد. مقاله حاضر با تفکیک نمود به انواع نمود واژگانی و دستوری و تعریف اقسام نمود واژگانی و نمود دستوری علل خط مفاهیم این حوزه را روشن نموده و می کوشد با ارائه شواهدی از زبان فارسی، عملکرد مقوله نمود را در این زبان نیز نشان دهد.