تعیین محدوده‌های خطر زمین‌لرزه در مخروط‌افکنه‌های فعال با روش تحلیل فضایی بربریان (مطالعه موردی: مخروط‌افکنه گرمسار)

فعالیت‌های نیوتکتونیکی باعث ناپایداری لندفرم‌های متعددی ازجمله لندفرم‌های جریانی در ایران شده است. مخروط‌افکنه گرمسار از مناطقی است که در معرض خطر لرزه‌ای قرار دارد. در این پژوهش، با استفاده از داده‌های لرزه‌ای، نقشه‌های توپوگرافی و زمین‌شناسی، روش حریم‌گذاری پهنه‌های خطر زمین‌لرزه‌ای در مخروط‌افکنه گرمسار مشخص و تحلیل شده است. همچنین، برای مشخص کردن توان لرزه‌زایی گسل‌های اطراف مخروط‌افکنه گرمسار از روابط پیشنهادی زارع، مهاجر- اشجعی و نوروزی، سلمونز، ملویل و اسمیت استفاده شده است. برای تحلیل فضایی هم از روش بربریان استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد گسل‌های گرمسار و سرخ‌کلوت بیشترین توان لرزه‌خیزی را در اطراف محدوده مورد مطالعه، و گسل‌های کوه لاله‌زار و پایین‌قلعه کمترین توان لرزه‌خیزی را دارایند. حدود 99 درصد جمعیت مستقر روی مخروط‌افکنه در محدوده با خطر نسبی بسیار زیاد قرار دارند. حدود 26/40 درصد از جمعیت مخروط‌افکنه در روستاها مستقرند؛ درحالی که 74/59 درصد از جمعیت فقط در شهر گرمسار متمرکز شده‌اند. با توجه به این داده‌ها، لازم است در برنامه‌های آمایش سرزمین، مقاوم‌سازی و بیمه خانه‌ها و تاسیسات انسانی در محدوده‌های خطر لرزه‌ای مورد توجه قرار گیرد.