ارزیابی و اصلاح موقعیت مکانی ایستگاه‌های شبکهقطار شهری بااستفاده از سیستم اطلاعات مکانی و تصمیم‌گیری چند‌معیاره (مطالعه موردیخط سه قطار شهری تهران)

باوجود مزایای زیادی مانند استفاده از سوخت‌ پاک، استقلال از شبکه راه‌های شهری و ظرفیت بالا در جابه‌جایی مسافر،در برخی مواردبه‌علت مکان‌سنجی‌نامناسبایستگاه‌ها،قطار شهریفاقد کارایی بهینه است. بنابراین، ضروریاست تا در طراحی شبکه ایستگاه‌ها و خطوط قطار شهری-که مهم‌ترین وسیله نقلیه عمومی و در عین حال پرهزینه‌ترین ازنظر احداث و راه‌اندازی است-تا حد امکان از دانش و فناوری روز استفاده کنیم. روش پیشنهادی این تحقیق شامل شناسایی معیارهای تاثیرگذار در مکان‌یابی ایستگاه‌ها و به‌کارگیری روش تحلیل سلسله‌مراتبی دروزن‌دهیبه هریک از آن‌ها، استفاده ازسیستم اطلاعات مکانی برایارزیابی مکانایستگاه‌ها در نقشه طرحاولیه، شناسایی ایستگاه‌های نیازمند اصلاح مکان و در ادامه پیشنهاد چندگزینه برای تغییر موقعیت فعلی ایستگاه‌های نامناسب و درنهایت به‌کارگیری مدل تصمیم‌گیری نزدیکی به گزینهایدیال با هدف انتخاب بهترین گزینه پیشنهادی است.این روش توانست با دقت مناسب، وضعیت نقشه طرح فعلی خط سهقطار شهری تهران-حدفاصل میدان راه‌آهن و بزرگراه شهید صیاد شیرازی-را ارزیابی و با اعمال تغییرات محلی در شبکه، نقشه موجود را اصلاح کند.خروجی نهایی این تحقیق بیانگر بهبود کارایی شبکهقطار شهریبراساس اصلاح مکان ایستگاه‌های نامناسب است.