استخراج پایگاه دانش فازی بهینه به‌منظور تلفیق و وزن ‌دهی لایه‌های مکانی در محیط GIS (مطالعه موردی: تهیه نقشه پتانسیل معدنی)

وزن‌دهی و تلفیق لایه‌های مکان‌مرجع یکی از مباحث بسیار مهم در آنالیز‌های اطلاعات مکانیاست. از سوی دیگر،به‌دلیلعدم قطعیت در لایه‌های مکانی نیاز به روشی است که بتواند عدم قطعیت را در میزان تاثیر این لایه‌هادرنظر بگیرد. هدف این تحقیق، استخراج پایگاه دانش بهینهبه‌منظور تلفیق موثرلایه‌های مکانی با درنظر گرفتن عدم قطعیت موجود در آن‌هاست. در روش‌های رایج و سنتی، پایگاه دانش براساس تجربه و دانش فرد خبره ایجادمی‌شد. باوجود این، تبدیل دانش و تجربه فرد خبره به توابع عضویت و قوانین فازی بسیار دشواراست و در اکثر موارد می‌تواند به نتایج ناکارآمد منجر شود. در این تحقیق دو روش خوشه‌بندی فازی و الگوریتم ژنتیک برای استخراج پایگاه دانش فازی از مشاهدات محیطی (داده‌های ورودی-خروجی) به‌کار رفتند. برای ارزیابی این دو روش، دو پایگاه دانش فازی استخراج‌شده در یک سیستم استنتاج فازی برای تهیه نقشه پتانسیل معدنی به‌کار گرفته شدند. نتایج نشان می‌دهند پایگاه دانش فازی به‌دست آمده از الگوریتم ژنتیک با rmse، 16.21 دقت بالاتری را نسبت به خوشه‌بندی فازی برای داده‌های آموزشی و کنترل به‌دست آورده است.