|
|
|
|
تبیین مفهومی تاب‌آوری و شاخص‌سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور (CBDM)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رفیعیان مجتبی ,رضایی محمدرضا ,عسگری علی ,پرهیزکار اکبر ,شایان سیاوش
|
|
منبع
|
آمايش فضا و ژئوماتيك - 1390 - دوره : 15 - شماره : 4 - صفحه:19 -41
|
|
چکیده
|
امروزه دیدگاه‌ها و نظریه‌های مدیریت سوانح و توسعه پایدار به دنبال ایجاد جوامع تاب‌آور در برابر مخاطرات طبیعی هستند. ازاین‌رو به نظر بسیاری از محققان، تاب‌آوری یکی از مهم‌ترین موضوعات برای رسیدن به پایداری است. در این ارتباط امروزه تاب‌آوری به عنوان راهی برای تقویت جوامع با استفاده از ظرفیت‌های‌آنان مطرح می‌شود و تعاریف، رویکردها، شاخص‌ها و مدل‌های سنجشی متفاوتی در مورد آن شکل گرفته است.برای پاسخ به این سوال که کدام تعریف، رویکرد نظری و نظام شاخص‌سازی برای تحلیل و ارتقای جوامع تاب‌آور نسبت به مخاطرات طبیعی مناسب است؟ از روش توصیفی- تحلیلی و از ابزار کتابخانه‌ای استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که تعریف کارپنتر و همکاران(2001) به عنوان تعریف قابل تاکید در جامعه علمی بوده و بر این اساس، شاخص‌های مطلوب برای جهت سنجش تاب‌آوری در قالب ابعاد چهارگانه اجتماعی، اقتصادی، نهادی و کالبدی- محیطی پیشنهاد و در نهایت این نتیجه حاصل شد که مناسب‌ترین مدل بر‌اساس رویکرد مفهومی و ساختار شاخص‌سازی ارایه شده، مدل ترکیبی drop کاتر و cbdm می‌باشد ؛ زیرا این مدل ترکیبی به طور هم‌زمان دارای ویژگی‌هایی نظیر مکان محور‌بودن (جغرافیایی)، یکپارچه‌نگری در انتخاب ابعاد و شاخص‌ها و مشارکت‌پذیری مردم به عنوان ذی‌نفعان کلیدی برنامه‌ریزی و مدیریت سوانح طبیعی در جوامع محلی است.
|
|
کلیدواژه
|
تاب‌آوری ,سوانح طبیعی ,جوامع تاب‌آور ,چارچوب‌های مفهومی
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, دانشیارگروه شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران, ایران, دانشگاه یزد, استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه یزد، یزد، ایران, ایران, دانشگاه یورک, دانشیار گروه مدیریت بحران، دانشگاه یورک، کانادا, کانادا, دانشگاه تربیت مدرس, دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|