بررسی تاثیر مولفه های مکانی بر تولید فضای معنویت مبنا در مقیاس شهری (مورد پژوهی: منطقه ثامن شهر مشهد)

شهرسازی معنویت مبنا، بعنوان یک پارادایم جدید در برنامه ریزی شهری در حال ساختار سازی است. این امر سراغاز نگاه انتقادی در راستای کاهش قدرت اقتصاد سیاسی در جریان تولید فضای شهری است، که سعی در تعادل بخشی بین تولید مادی و معنوی فضا در راستای بهبود رفتار شهروندی، خلقارزش و نیل به پایداری توسعه دارد. به واقع مساله پیش رو، رواج جریان شخصی سازی و سرمایه ای شدن ناشی از تسلط مدل سوداگری است برای رفع این چالش ها ساختارسازی و خوانش عوامل موثر در تولید فضای معنویت مبنا در مقیاس شهری، با هدف کاهش اسیب های برنامه ریزی ضروری به نظر می رسد.روش انجام پژوهش بصورت امیخته اکتشافی از نوع تدوین طبقه بندی است. جامعه اماری این تحقیق در بخش کیفی شامل خبرگان(21 مصاحبه فردی و 2 مصاحبه گروهی) و در بخش کمی 384 پرسشنامه که با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. پژوهش در بخش کیفی ابتدا با فرامطالعه عمیق اسناد موجود و سپس مصاحبه با خبرگان اقدام به شناسایی شاخص های موثر بر تولید فضای معنویت مبنا در مقیاس شهری از روش نظریه زمینه ای نمود. خروجی این مرحله شناسایی 23شاخص در قالب 8 بعد اصلی و زیر بعد بود. در گام دوم به جهت برقراری ارتباط و توالی بین ابعاد بدست امده و اراِئه مدل از روش مدل سازی ساختاری استفاده گردید که بر اساس نظرات خبرگان و تجزیه و تحلیل های صورت گرفته، مدل تولید فضای معنویت مبنا احصا گردید. نتایج نشانگر این است که مولفه های پایداری، ساختار مدیریتی ، مولفه عدالت، نمادگرایی،چیدمان فضا، نقش انگیزی، امنیت و مولفه بازدارندگی اقدام عملی/ معاصر سازی دانش نظری می باشد.