ژئوپلتیک انتقادی

مفهوم ژئوپلتیک که در طی قرن بیستم جهت معنا بخشیدن به ارتباط میان جغرافیا و سیاست ، مراحل مختلفی را طی نموده است در طی دوره های متمایز قابل بررسی می باشد . نظریه پردازان در طی این دوره های متمایز سعی نموده اند دگرگونی درساختار نظام جهانی را تبیین نموده ، ضمن طرح عوامل موثر در دگرگونی نظام جهانی ، جهت گیریهای آینده این نظام را نیز تحلیل نمایند . در این دوره های متمایز ، مفهوم ژئوپلتیک در قالب سنتی به عنوان بخشی از دانش امپریالیستی که با رابطه بین زمین و سیاست سروکار دارد مورد بررسی ژئوپلیسینها قرار گرفت . ارتباط بین ویرانیهای ناشی از جنگهای جهانی با مفهوم ژئوپلتیک منجر به آن شد که این واژه برای یک تا دو دهه مورد استفاده قرار نگیرد . نتیجه این افول ، جداشدن جغرافیای سیاسی از ژئوپلتیک بود . در دوران جنگ سرد ، ژئوپلتیک تحت تاثیر رقابت دو ابرقدرت قرار گرفت و در سال 1975 به دنبال ظهور دیدگاه جدیدی با عنوان ژئوپلتیک انتقادی مفهوم ژئوپلتیک احیا گردید . در قالب ژئوپلتیک انتقادی به جای تمرکز بر شناخت تاثیر عوامل جغرافیایی به شکل دهی سیاست خارجی اهمیت لازم داده می شود .این مقاله در صدد است تا با یک رویکرد تاریخی - تحلیلی چگونگی ورود به عرصه ژئوپلتیک انتقادی را مورد بررسی قرار داده ، چارچوبهای نظری آن را توضیح دهد .