ارزیابی شاخص های شهروند الکترونیک از منظر شهروندان (نمونه موردی: کلان‌شهر شیراز)

مطالعه حاضر باهدف تحلیلی بر شاخص‌های شهروند الکترونیک و میزان اثرگذاری بر توسعه پایدار شهری تدوین گشته است. روش در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و هدف کاربردی و توسعه‌ای است. داده‌های موردنیاز با استفاده از روش‌های اسنادی و میدانی و به‌منظور تجزیه‌وتحلیل از نرم‌افزار spss و آزمون‌های پیرسون و ttest استفاده‌شده است. نتایج نشان داد کیفیت دسترسی شهروندان به امکانات ict و مراکز خدمات‌رسانی الکترونیک پس از انجام آزمون ttest، دسترسی نسبتاً مناسبی نشان می‌دهد. شاخص‌های شهروند الکترونیک میانگین 2.71 که با در نظر گرفتن زیرساخت‌ها و دسترسی مناسب به امکانات در سطح نامطلوبی قرار دارد. پس از انجام آزمون تی، میانگین 3.66 و فاصله اطمینان مثبت، نشان‌دهنده اثرگذاری ابعاد مختلف ict بر تحقق اهداف توسعه پایدار در شهر شیراز بود. بیشترین همبستگی میان مولفه‌های توسعه پایدار و شهروند الکترونیک (0.53=r)، کمترین همبستگی میان مولفه‌های دسترسی به امکانات ict و شهروند الکترونیک (0.42=r) است. بین توسعه پایدار شهری و امکانات دسترسی به ict و خدمات الکترونیک (0.51=r) رابطه مثبت، معنادار و مستقیمی وجود دارد که هرچه کیفیت دسترسی به ict و خدمات الکترونیک بیشتر باشد، امکان نیل و دستیابی به اهداف توسعه پایدار در کلان‌شهر شیراز بیشتر می‌شود.