سنجش کیفی وضعیت پایداری ایمنی در پارک‌های شهری (مطالعه موردی: پارک‌های ناحیه‌ای و منطقه‌ای شهر رشت)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
دویران اسماعیل ,غایب لو سیما
|
|
منبع
|
آمايش فضا و ژئوماتيك - 1397 - دوره : 22 - شماره : 4 - صفحه:137 -163
|
|
چکیده
|
امروزه در ارزیابی کیفیت زندگی شهرها توجه به ایمنی محیط و فضاهای عمومی یکی از شاخص های مهم زیست پذیری شهری محسوب و از اهداف مهم برنامه ریزی و مدیریت شهری قلمداد می شود. ایمنی شهری وضعیتی است که در آن خطرات و عوامل ایجادکننده آسیب های فیزیکی، جسمانی و روانی شهر در فضاهای مختلف در کنترل درآمده و موجب حفظ سلامت و رفاه شهروندان شده و ارتقا سطح پایداری محیط را سبب ساز می شود. پژوهش حاضر به روش توصیفی تبیینی به بررسی وضعیت ایمنی پارک های با عملکرد ناحیه ای و منطقه ای شهر رشت پرداخته است. روش گردآوری داده ها در این پژوهش کتابخانه ای اسنادی و میدانی بوده و روش تجزیه و تحلیل در قالب آزمون آماری t، تراز استاندارد و نسبت اختلاف فاصله است. نتایج حاصل از مطالعه شاخص هایی همچون ایمنی تجهیزات، کف سازی، ایمنی وسایل بازی، دیدپذیری فضاها، کنترل و حراست، روشنایی و غیره نشان می دهد که وضعیت ایمنی پارک های شهری شهر رشت در دایره استاندارد حداقل قرار داشته و با استاندارد مطلوب فاصله بسیار زیادی دارد. درعین حال وضعیت شاخص ها در پارک های مختلف متفاوت از هم بوده و از شرایط یکسانی برخوردار نیست.
|
|
کلیدواژه
|
کیفیت، سنجش، ایمنی، پارک‌ها، شهر رشت.
|
|
آدرس
|
دانشگاه فرهنگیان, گروه جغرافیا, ایران, دانشگاه زنجان, دانشکده فنی- مهندسی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|