اثر یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز بر لیپوپروتئین a-1 سرمی، نیم‌رخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در موش‌ های صحرایی نر دیابتی با استرپتوزوسین

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز بر apoa-1 سرمی، نیم رخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در موش های صحرایی نر دیابتی با استرپتوزوسین است.مواد و روش ها: چهل سر موش صحرایی دیابتی با میانگین سن 12 هفته و وزن 10±130 گرم انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه »کنترل، عصاره، تمرین و تمرین - عصاره « تقسیم شدند. دیابت در موش ها با تزریق وریدی 60 میلی گرمی استرپتوزوتوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن انجام شد. سطح گلوکز بالای 250mg در دسی لیتر به عنوان معیار دیابت، در نظر گرفته شد. تجویز عصاره به صورت دهانی و به مقدار 150 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن در روز بود. برنامۀ تمرین شامل 6 هفته فعالیت هوازی و 5 جلسه در هفته با 50 تا %55 اکسیژن مصرفی بیشینه بود. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 5%≥α تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز تاثیر معنا داری بر apoa1 سرمی (0/000=p) و گلوکز (0/002=p) داشت؛ اما بر انسولین (0/656=p) و homair (0/458=p) تاثیر معنا داری نداشت. علاوه بر این، یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز تاثیر معنا داری بر تری گلیسیرید (0/007=p)، کلسترول تام (29%=p)، ldl (12%=p) و hdl (0/000=p) داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات منظم هوازی و مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز آثار مفیدی بر برخی شاخص های خطرزای قلبی عروقی در دیابت داشته باشد و احتمالاً می تواند برخی از عوامل مربوط به بیماری های قلبی عروقی را کنترل کند.