مقایسه اثر ضد میکروبی اسپند و پراکسید هیدروژن بر روی میکروب های بیمارستانی

مقدمه: گیاه دارویی اسپند با نام علمی peganum harmala l.، از مهم ترین گونه های علفیدارویی است که به دلیل خاصیت ضدِمیکروبی آن به طور سنّتی در درمان بیماری های عفونی استفاده می شود. این مطالعه با هدف مقایسۀ اثر ضدِمیکروبی اسپند و محلول پراکسید هیدروژن بر بار میکروبی بخش های بیمارستانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بود که در بخش های مختلف یک بیمارستان آموزشی انجام شد. در این مطالعه از هر بخش دو عدد ترالی جمع آوری شد. سپس از آن ها یک نمونه کشت اولیه اخذ شد. نمونه ها به دو بخش تقسیم شدند؛ یک بخش با 10 گرم دود اسپند در هر مترِمکعب و بخش دیگر با محلول پراکسید هیدروژن گندزدایی شد. پس از گذشت زمان کافی، نمونه گیری مجدد انجام شد و نمونه ها در محیط بلادآگار و مک کانکی کشت شدند. در پایان، نتایج با استفاده از نرم افزار spss نسخۀ 16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد محلول پراکسید هیدروژن بیشتر بر استافیلوکوک ها و باسیل های گرم مثبت و دود اسپند بیشتر بر باسیل های گرم منفی اثر ضدِمیکروبی دارد. آزمون کای دو نشان داد اثر ضدِمیکروبی دود اسپند تفاوتی با اثر ضدِمیکروبی محلول پراکسید هیدروژن ندارد.نتیجه گیری: باتوجه به اینکه دود اسپند می تواند به اندازۀ پراکسید هیدروژن خاصیت ضدِمیکروبی داشته باشد و به شکلی مناسب از باسیل های گرم منفی گندزدایی کند، می توان از آن به عنوان یک روش کمکی در گندزدایی محیط های درمانی استفاده کرد.