بررسی فراوانی و عوامل مرتبط با استفاده از انواع روش ‌های طب مکمل در شهر خرم‌ آباد در سال 1393

مقدمه: در جوامع امروزی مقبولیت درمان با طب مکمل رو به افزایش است. هدف مطالعه حاضر تعیین فراوانی استفاده از انواع روش‌های طب مکمل و عوامل مرتبط با آن در ساکنان شهر خرم‌آباد بوده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در نیمه اول سال 1393 روی 790 فرد بالای 15 سال مراجعه‌کننده به تعدادی از مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستان‌های شهر خرم‌آباد با استفاده از نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه خودساخته با تایید روایی و پایایی بود. اطلاعات پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک، دفعات استفاده از انواع روش‌های طب مکمل تاکنون و در یک سال اخیر و میزان رضایت استفاده‌کنندگان از این روش‌ها بود. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آزمون آماری کای اسکوئر استفاده شدیافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 790 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان در مطالعه 9.8±38.9 سال بود. 79.8 درصد افراد مورد مطالعه تاکنون از حداقل یکی از روش‌های طب مکمل استفاده کرده بودند، ضمن اینکه 58.2 درصد در طول یک سال گذشته حداقل یکی از روش‌های طب مکمل را مورد استفاده قرار داده بودند. گیاهان دارویی و دعا درمانی به ترتیب با 69.2 و 37.2 درصد بالاترین مصرف را داشتند. کمترین فراوانی مربوط به روش‌های کائروپراکتیک (0.8 درصد)، هومیوپاتی (0.9 درصد) و هیپنوتیزم (1.4 درصد) بود. چاقی (15.8 درصد)، میگرن (14.2 درصد) و درد مفاصل (10.8 درصد) شایع‌ترین مشکلاتی بودند که افراد شرکت‌کننده در مطالعه برای درمان آن‌ها از طب مکمل استفاده کرده بودند.نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی بالای استفاده از انواع روش‌های مختلف طب مکمل به‌ویژه گیاهان دارویی، اطمینان از اثربخشی و کارایی این روش‌ها به‌ویژه در پیشگیری و درمان بیماری‌ها، امری ضروری محسوب می‌شود.