بررسی برخی ویژگی‌های بالینی و درمان‌های حمایتی در بیماران فوتی مبتلا به کووید 19 مراجعه‌کننده به بیمارستان هاجر ارتش در تهران (1398-1399)

هدف: با توجه به گسترش ابتلا به ویروس کرونای انسانی (با نام علمی sarscov2) در سراسر دنیا و مرگ‌و‌میر ناشی از آن همچنین نبود راه درمانی قطعی برای درمان این بیماری‌، داروها و روش‌های درمانی غیرتهاجمی و تهاجمی مختلفی در سراسر دنیا برای تخفیف اثرات بیماری یا تسریع روند درمان بیماران استفاده می‌شود که تاثیر مثبت و قطعی هیچ‌کدام از این موارد مورد تایید واقع نشده است و تنها در بعضی موارد موثر واقع شده‌ند. هدف از این تحقیق بررسی برخی ویژگی‌های بالینی و درمان‌های حمایتی در بیماران مبتلا به کووید 19 فوت‌شده مراجعه‌کننده به بیمارستان هاجر ارتش در تهران (1399-1398) بود.روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلیِ گذشته‌نگرِ بنیادیِ کاربردی روی100 بیمار کووید 19 در بیمارستان تخصصی و فوق‌تخصصی هاجر، 503 ارتش تهران، از اسفند 1398 تا مهر 1399 با ابزار اطلاعات جمعیت‌شناختی پرونده انجام شد. جامعه مطالعه بیماران فوت‌شده مبتلا به کووید 19 بستری در مرکز آموزشی‌درمانی بیمارستان هاجر شهر تهران بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. در دو گروه دارای و بدون بیماری زمینه‌ای تقسیم‌بندی شدند. پس از هماهنگی و اخذ مجوز لازم پژوهشگران به بیمارستان هاجر رفتند. با رعایت کامل موازین کنترل عفونت و پوشش حفاظت فردی کامل پس از معرفی خود و کسب رضایت و اجازه آگاهانه اطلاعات از پرونده‌های فوتی‌ها در اثر کووید 19 جمع‌آوری شد‌.یافته ها: نتایج مطالعات ما نشان داد در این تحقیق از درمان‌های حمایتی ونتیلاتور، تزریق داروی تنگ‌کننده عروق و فراورده‌های خونی استفاده شد. نتایج آماری پرونده این بیماران فوتی نشان داد که استفاده از ونتیلاتور نسبت به بقیه روش‌های حمایتی‌ به طور معنی‌دار درصد بالاتری را به خود اختصاص داده است (p=0/01). در 62 (62 درصد) بیمار از دستگاه ونتیلاتور استفاده شده بود. در 28 بیمار (28 درصد) از تزریق داروی تنگ‌کننده عروق و در 13 بیمار (13 درصد) از فراورده خونی استفاده شده بود. اکثر فوت‌شدگان دارای بیماری زمینه‌ای بودند (79 درصد). فشار خون بالا، دیابت و مشکلات قلبی درصد بیشتر بیماری‌های زمینه‌ای گزارش‌شده را به خود اختصاص داده بودند. شدت بیماری و تظاهرات بالینی و میزان مرگ‌و‌میر بیماران مبتلا به کرونا در زیر‌گروه‌های قلبی‌عروقی، دیابت و فشار خون بالا نسبت به سایر افراد مبتلا به بیماری کرونا‌ویروس دارای اختلاف معنی‌داری بود (p=0/01). نتایج آماری نشان داد که هیچ ارتباط معنی‌داری بین سن و جنس فوتی‌ها و استفاده از هیچ‌کدام از درمان‌های حمایتی دیده نشد (‌p≥0/01). نتایج آماری ارتباط معنی‌دار بین سن و جنس فوتی‌ها و بیماری‌های زمینه‌ای را نشان داد (p≤0/01). نتیجه گیری: انتخاب روش‌های درمانی که نیاز قطعی بیمار هستند و همچنین اثرات مطلوب‌تری در روند بهبود بیماری دارند ارزش بالایی را در درمان بیماران به خود اختصاص می‌دهند. بررسی و مقایسه روش‌های درمانی مختلف که در طول پاندمی کرونا در بیمارستان هاجر مورد استفاده قرار گرفته‌اند‌، میزان نیاز بیماران به استفاده از این درمان‌های حمایتی و اهمیت هرکدام از آن‌ها را نشان داد تا گامی در جهت درمان هدفمند و سودمند برای بیماران مبتلا به کووید 19 برداشته شود. در مطالعه ما نیاز به ونتیلاتور اهمیت بیشتری نسبت به دو روش حمایتی دیگر، یعنی تزریق داروی تنگ‌کننده عروق و استفاده از فراورده‌های خونی داشت.

Some Clinical Features and Supportive Therapies in Covid-19 Patients Died in Hajar Hospital, Tehran, Iran

Objective: Due to the spread of Coronavirus Disease 2019 (COVID19) worldwide and the resulting mortality as well as the lack of definitive treatment for this disease, various noninvasive and invasive drugs and treatments have been used around the world for reducing the effects of this disease or accelerating the treatment process, but the positive and definite effect of none of these methods has been confirmed and they have been effective only in some cases. This study aims to investigate some clinical features and supportive therapies in deceased COVID19 patients in Iran.Methods: This descriptiveanalytical retrospective study was conducted on 100 Covid19 patients died in Hajar Hospital in Tehran, Iran from February to September 2020. They were divided into two groups of with and without underlying diseases. After coordination and obtaining the necessary permission and informed consent, information was collected from the medical files of samples.Results: Mechanical ventilation, vasoconstrictor injection and blood products had been used as supportive therapies in deceased patients, where ventilation use (n=62, 62%) was significantly higher (P=0.01) compared to vasoconstrictor injection (n=28, 28%) and blood products (n=13, 13%). Most of deceased patients had an underlying diseases (79%). Hypertension, diabetes and heart problems were the most common underlying diseases. The disease severity, clinical manifestations, and mortality rate of deceased patients with cardiovascular diseases, diabetes and hypertension were significantly different compared to those with other underlying diseases (P= 0.01). The age and gender of deceased patients had no significant relationship with the use of any supportive therapies (P ge;0.01), but had a significant relationship with the underlying diseases (P le;0.01).Conclusion: The treatment methods that are the definite needs of the patient and have more favorable effects on the recovery process have a high value in the treatment of COVID19 patients. These patients need to use supportive therapies for purposeful and effective treatment. Mechanical ventilation is more important than injecting vasoconstrictors or using blood products.