تاثیر قصه‌های قرآنی بر خود‌پندارۀ کودکان دبستانی

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر قصه های قرآنی بر خودپندارۀ کودکان دبستانی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک طرح تجربی کلاسیک از نوع پیش آزمون پس آزمون با دو گروه مداخله و کنترل بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده در شهرستان گنبدکاووس انجام شد. جامعۀ پژوهش شامل 60 کودک دبستانی 7 تا 12 ساله بود. 8 جلسۀ قصه گویی (هفته ای دو جلسۀ 60 دقیقه ای) برای گروه مداخله برگزار شد. آزمودنی ها ابزار خودپندارۀ پیرز هریس را در دو نوبت تکمیل کردند. داده ها با آزمون تی مستقل و تی زوجی و نرم افزار آماری 16 spss تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: خودپندارۀ کلی در گروه کنترل (4.57 ±57.20) و در گروه آزمون (85.3±63.62) بود که اختلاف آن معنی دار است (001.0=p). بر اساس آزمون تی مستقل بین هیچ کدام از ابعاد خودپندارۀ کودکان در دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت؛ ولی اختلاف میانگین ابعاد خودپندارۀ کودکان در دو گروه معنی دار بود. همچنین بین خودپندارۀ کودکان گروه کنترل در جلسات قبل و بعد از قصه گویی تفاوت معنی دار وجود نداشت (31.0= p)؛ ولی این تفاوت در خودپندارۀ کودکان گروه آزمون معنی دار بود (005.0>p).نتیجه گیری: خودپندارۀ کودکان گروه قصۀ قرآنی افزایش یافت؛ بنابراین می توان گفت مداخلۀ قصه گویی بر میزان خودپندارۀ کودکان دبستانی تاثیر دارد. قصه های قرآنی باعث مثبت شدن شناخت کودکان از خود و درنتیجه سلامت روان آنان می شود.

The Effect of Quranic Stories on School-Age Children’s Self-Concept

Introduction: This study aimed to investigate the effect of Quranic stories on schoolage children rsquo;s selfconcept.Methods: This study was conducted as a pretestposttest experimental design on 60 primary school children aged 712 years old in the city of GonbadeKavos in 2017, who were assigned to two groups of intervention and control through simple random sampling. The intervention group received eight sessions of storytelling (two sessions per week for 60 minutes). The participants completed the PiersHarris Children's SelfConcept Scale twice. The data were analyzed though SPSS 16 and using independent ttest and paired ttest.Result: Based on the results, overall selfconcept was 57.20 ± 4.57 in the control group and 62.63 + 3.85 in the intervention group, which shows a significant difference (p=0.001). Independent ttest showed no significant difference among the dimensions of selfconcept scale in the intervention and control groups. However, independent ttest showed a significant difference between the mean of selfconcept dimensions of schoolage children in the intervention group and that in the control group. Also, there was no significant difference in the selfconcept of children before and after the storytelling in the control group (p=0.31), but there was a significant difference in the children rsquo; selfconcept before and after the storytelling sessions in the intervention group (p <0.005).Conclusion: Selfconcept increased in the group receiving Quranic storytelling. Therefore, it can be said that storytelling intervention influenced the level of selfconcept of schoolage children. The Quranic stories make children aware of themselves and lead to their good mental health.