بررسی نقش مزاج بر سطوح شاخص‌های آسیب عضلانی پس از فعالیت حاد مقاومتی در مردان غیرورزشکار

مقدمه: در طبّ سنّتی ایران، ورزش عامل مهمی در حفظ سلامتی به شمار می رود. دانشمندان معتقدند هر ورزش آثار ویژه ای بر افراد می گذارد. مزاج در طبّ سنّتی عاملی اساسی در ایجاد تفاوت های فردی محسوب می شود. هدف این تحقیق، بررسی نقش مزاجبر میزان آسیب های عضلانی بعد از تمرین مقاومتی است.مواد و روش ها: تحقیق کاربردی به روش نیمه تجربی انجام شد. آزمودنی ها شامل مردان مجرد با سن18 تا 26 سال بودند. تعداد افراد 38 نفر بود که بعد از تکمیل رضایت نامه به یک گروه 18 نفری سردمزاج و یک گروه 20 نفری گرم مزاج تقسیم شدند.سپس تست قدرت عضلانی پشت ران از دو گروه انجام گرفت. قبل و بلافاصله بعد از تمرین از دو گروه خون گیری بعمل آمد و آنزیم ها در آزمایشگاه بررسی شدند. داده ها از طریق آزمون تی مستقل و یوی من ویتنی با نرم افزار spssنسخۀ 21 تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: قدرت عضلانی نسبی در افراد گرم مزاج با میانگین(0.61±0.7)به طور معناداری بیشتر از افراد سردمزاج با میانگین(0.6±0.54) بود (16%=p) . آنزیم کراتین فسفوکیناز در افراد گرم مزاج با میانگین 102±195/6 به طور معناداری بیشتر از افراد سردمزاج با میانگین 73/9±145/1 بود (12%=p (. لاکتات دهیدروژناز در گروه گرم مزاج با میانگین 52/85 ±274/18 و گروه سرد مزاج با میانگین 46/6±274/3 هیچ تفاوتی نداشت .نتیجه گیری: گرم مزاج ها توان قدرتی بالاتری داشتند اما اگر برای سلامتی ورزش می کنند باید ابتدا تمرین خود را با یک برنامۀ تمرین مقاومتی با درصد کمتری از یک تکرار بیشینه شروع کنند تا از آسیب های وارده بر عضلات کاسته شود.

Investigating the effect of temperament on the indices of muscle damage after acute resistance exercise in non-athletic men

Introduction: Exercise is considered as an important factor in maintaining health in Iranian traditional medicine. Scientists believe that every sport exercise brings about specific effects. In traditional medicine, temperament is considered as a fundamental factor in creating individual differences. This study aimed to investigate the effect of temperament on muscle damage after resistance exercise.Methods: This study was a practical and quasiexperimental research. The participants were 38 single men aged 1826 years. They were assigned to two groups, one including 18 coldtempered participants and the other composing of 20 warmtempered ones. Subsequently, the muscle strength test was performed in the two groups. Before and immediately after the exercise, blood samples were taken from the both groups and the enzymes were examined in the laboratory. The data were analyzed through independent Ttest andMann ndash;Whitney U test using SPSS 21.Results: The results showed that the relative muscle strength in warmtempered individuals was significantly higher than that in the coldtempered ones. Also, Creatine phosphokinase enzyme was significantly higher in warmtempered group than that in the coldtempered one. However, lactate dehydrogenase was not significantly different between the two groups at the pre and posttest stages. The significance level was considered to be 0.05 (p le;0.05).Conclusion: It can be concluded that warmtempered participants enjoy higher power, but if they exercise to be healthy, they should begin resistance training program with a lower percentage of their one repetition maximum (1RM) to reduce the damage to muscles.