مقایسۀ آثار جینسنگ و جنتامایسین بر بهبود علائم بالینی تب مالت و میزان عود آن

مقدمه: ترکیب ریفامپین و داکسی سیکلین یکی از درمان های رایج بروسلوز است. تجویز 5 تا 7 روزۀ جنتامایسین به عنوان درمان کمکی باعث تسریع در بهبود علائم بیماری بروسلوز می شود. هدف این مطالعه، مقایسۀ استفاده از جینسنگ در ترکیب با ریفامپین و داکسی سیکلین به جای جنتامایسین در درمان بروسلوز حاد است.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی از فروردین ماه 1393 تا شهریورماه 1394 در بیمارستان ولی عصر و کلینیک امام رضای شهر اراک اجرا شد. نمونه ها شامل بیماران مبتلا به بروسلوز حاد بودند که تحت درمان استاندارد داکسی سیکلین و ریفامپین قرار داشتند. از همۀ آزمودنی ها رضایت نامۀ آگاهانه دریافت شد. نمونه ها به روش تصادفی ساده در یکی از دو گروه درمان کمکی جنتامایسین و جینسنگ قرار گرفتند.یافته ها: درمجموع، 61 بیمار مطالعه را به پایان رساندند. خصوصیات پایۀ بیماران دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت. بیشترین یافته های بالینی در بین بیماران شامل تب در 55 نفر (%2/90)، تعریق در 47 نفر (%1/77)، ضعف و بی حالی در 45 نفر (%8/73) و آرتریت و آرترالژی در 43 نفر (%5/70) بود. عملکرد جینسنگ و جنتامایسین در بهبود تب (0/883 = p-value )کاهش تعریق (0/701 = p-value )، بهبود ضعف و بی حالی(0/825 = p-value )، بهبود علائم مفصلی (0/890 = p-value ) و کاهش crp (0/980 = p-value ) در طی درمان تقریباً یکسان بود و میزان عود طی نه ماه در دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت (0/693 = p-value ).بحث و نتیجه گیری: استفاده از جینسنگ به عنوان درمان کمکی باعث بهبود علائم بالینی بیماران شد و پذیرش ادامۀ درمان را بهتر کرد. به علاوه در مقایسه با جنتامایسین فاقد عوارض جانبی جدی بود.