تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 موش های نر مقاوم به انسولین

چکیدههدف: امنتین-1 آدیپوکینی است که به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای، از بافت چربی احشایی نسبت به چربی زیر‌پوستی ترشح می شود و حساسیت به انسولینی را افزایش می دهد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 در موش های نر مقاوم به انسولین بود.روش پژوهش: 24 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن23±161 گرم به‌طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم ، کنترل مقاوم به انسولین و تمرین کرده مقاوم به انسولین (8 سر در هر گروه). پس از القای مقاومت به انسولین توسط فروکتوز 10درصد، برای 2 گروه کنترل مقاوم به انسولین و تمرین کرده مقاوم به انسولین خون گیری از تمامی نمونه ها صورت گرفت و سپس گروه تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 روز به اجرای تمرین مقاومتی پرداختند. در اجرای پروتکل تمرینی از نردبانی استفاده شد که موش‌ها وزنه‌ها را با اتصال به دمشان از آن بالا می بردند. بعد از اتمام دوره تمرینی غلظت پلاسمایی امنتین- 1، انسولین، گلوکز و شاخص مقاومت به انسولینی (homa-ir) و همچنین نیم رخ لیپیدی اندازه گیری شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 8 هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش معنی‌دار سطوح پلاسمایی امنتین-1 و hdl-c در گروه تمرین کرده مقاوم به انسولین و همچنین کاهش سطوح پلاسمایی انسولین، گلوکز، کلسترول تام، ldl-c، تری گلیسیرید و شاخص مقاومت به انسولین گردید (0/05 > p). علاوه بر این، همبستگی مثبت و معنی دار تغییرات سطوح پلاسمایی امنتین-1 با تغییرات سطوح hdl-c و ارتباط منفی و معنی دار آن با تغییرات گلوکز، انسولین، ldl-c، کلسترول، تری گلیسیرید و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده شد (0/05 > p).نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که تمرینات مقاومتی سطوح پلاسمایی امنتین-1 را در موش-های مقاوم به انسولین افزایش و همسو با آن موجب بهبود نیم رخ لیپیدی و متابولیکی می شود. واژگان کلیدی: امنتین-1، مقاومت به انسولین، تمرین مقاومتی