تاثیر 4 هفته تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی امنتین-1 موش‌های صحرایی دیابتی

چکیدههدف: بررسی تاثیر 4 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 موش های صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزتوسین.روش پژوهش: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 22±288 گرم به‌طور تصادفی به 3 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل غیردیابتی، کنترل دیابتی و تمرین دیابتی. القای دیابت با تزریق درون صفاقی محلول استرپتوزتوسین (55 میلی گرم بر کیلوگرم) انجام شد. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان با وزنه‌های متصل به دم حیوانات بود (3 روز در هفته، برای 4 هفته). پس از 4 هفته، وزن بدن، سطوح پلاسمایی امنتین-1، گلوکز، انسولین، اسیدهای چرب استریفه نشده (nefa) و نیم‌رخ لیپیدی اندازه‌گیری گردید.یافته‌ها: پس از 4 هفته غلظت پلاسمایی امنتین-1 گروه تمرین دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی بالاتر ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. تفاوت معنی داری در غلظت پلاسمایی گلوکز، انسولین، nefa و نیم‌رخ لیپیدی گروه های مختلف مشاهده نشد. تغییر وزن موش های صحرایی در گروه تمرین دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری کمتر بود (05/0p?).نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش حاکی از عدم تغییر معنی دار سطوح پلاسمایی امنتین-1، گلوکز، انسولین و پروفایل لیپیدی موش های صحرایی دیابتی بر اثر 4 هفته تمرین مقاومتی می باشد. به نظر می رسد کوتاه بودن طول دوره تمرین عاملی موثر در عدم مشاهده تغییرات معنی دار در سطوح پلاسمایی امنتین-1 باشد.واژگان کلیدی: امنتین-1، تمرین مقاومتی، دیابت